Overplay S2 : HARDER

2.11

Kumakain na kami ng dinner ni Jeno ng mapansin niya yatang out-focused pa din ako simula kanina.

"Okay ka lang ba talaga?" Tanong niya.

I sighed. "Sorry."

"Just tell me what's wrong." He said putting his fork and spoon down.

"Kanina." I started. "Kanina, pinuntahan ako nila Emily para sabihing layuan ka na naman. Of course, di ko na siya pinatulan."

"Did she cursed on you?" He asked.

Umiling ako.

"Noong sasaktan na niya ako, dumating bigla si Nana Seo. Kilala mo ba siya?" I asked.

Napaisip naman ito ng bahagya. "Nakikita ko siya pero di pa kami  nag uusap nun."

"Parang natakot sila Emily sa kanya kanina. It was so weird. May mali kaya kay Nana?" Tanong ko.

Tuluyan na itong natahimik. At naging seryoso.

"I dont know either. Mark said she is only a plain girl. She was cold and emotionless, but she is kinda different." He answered.

Napahinga ako ng malalim. "Kanina, binigyan ko siya ng jacket kasi malamig sa labas pero ang sabi niya sanay daw siya sa lamig simula ng mamatay ang puso niya." I said.

Nahuli ko ang pagtingin ni Jeno sakin.

"Weird nga talaga." He said.

"Pero kilala ka niya. O baka narinig lang niya yung sinabi ni Emily." I said.

"How can you say that she knows me?" He asked.

"Nabanggit ka niya." I answered. Natahimik lang ulit ito.

Ngumiti ako. "Hayaan mo na nga."

"Pinapakaba mo ako eh." Ngumiti na din siya.

Ng matapos kami sa pagkain, naglinis lang ako ng katawan at tiningnan ang sugat ko kung okay na ba talaga ito at dumiretso na sa higaan kung saan nandun na nga si Jeno, at nagbabasa ng notes ko.

Napangiti ako.

"Mahirap ba magself study ang isang amazing soccer player?" Tumabi ako sa kanya habang nakangiti.

Napatingin naman ito sakin bago napangiti din.

"Hindi naman ganun." He answered.

"Sabi naman ng tyang ko nun, lahat daw ng bagay mahirap pag aralan." I said.

"Sus. Di yan totoo." He said smiling.

"Paano mo nasabi?" I asked.

"Kasi may isang bagay na di mahirap pag aralan." He said.

"Maglaro ba ng soccer? Ang hirap kaya nun. Talagang magaling ka lang pagdating sa bola-han." I said na nagpatawa sa kanya.

"Hindi yun." He is still laughing.

"Osige. Ano nga?" Tanong ko.

"Siyempre, ang mahalin ka." Biglang nagseryoso mukha niya pero hinampas ko lang siya sabalikat niya dahil sa bago niyang pambobola na naman. Natawa ulit ito.