Sen sen ol güçsüz olduğunu kimseye hissettirme. İçinde ki fırtınalar dışarıya pırıltı olarak yansısın. Çakan şimşekler göz kamaştırsın, mutluluk gibi görünsün… Anlıkta olsa aydınlatsın bakan gözleri. Peşinden geleçek damlaçıklarsa! Onları sakla kimseler görmesin. Yalnız kaldığın anlarda ki isyanını hatırlayıp gül ve yalnız kalmak için dualar et ve o ana kadar içine akıt gözyaşlarını. Fırtınalar kopsun, hatta için üşüşün, anlık şimşekler çaksın, sen yıkıl ama suretin yıkılmasın. Güçsüz olduğunu kimse görmesin, dillere dolanmasın temiz hayaller, kana bulanmasın umutlar, sen ölsen bile cesetin gülsün…
Ağlarken tek başına güçlü olduğunu hisset, kimseye vermediğin gözyaşlarına dokun, hiç kimseyle paylaşmadığın acılarınla gurur duy. Ağla ama kimse görmesin. Gözyaşlarını ayaklar altına serilme sakın. Çiğneyip geçen ayakları sen ayaklar altına al, ezdirme, ne kendini, ne de gözyaşlarını… O gözyaşları bir umudun başlanğıçı unutma, susuz yeşermez ağaçlar, açmaz çiçekler. Sende o damlacıklarla yeşert umutlarını, elin telefona değil kalbine gitsin, dalga geçen kahkahaları hatırla, içki sofralarına meze olan gururunu. Yenilme güçlü ol, güçlü ol ki onlar yıkılsın...
Unutma hayat pes edenleri sevmez!
Sen üzülme, dikenler içinde büyür gül; gonca olur, açar açar sevgi olur, umut olur… Bağrında taşıdığı acılarla! Acıyı tatmadan anlam kazanmaz sevgi. Yalnız acıyı sen çek, başkalarına ezdirme gururunu, paylaşma kimseyle; ne gülü, ne dikeni.
Karamsar umutların bir kaç satırda; çiçekleri, dikenleri düşünüyorum ve utanıyorum. Kendimden utanıyorum! Ezilen gururumdan, bilmediğim ağızlarda tartışılan çocuktan, pes edip kaçan bu savaşçıdan utanıyorum…
Hayat pes edenleri sevmez!
Dik durmam gerekirken anlık yıkılışlarımdan, aşk denilen büyülü üç harfe yenilişlerimden, bir hayale âşık olup yaprak gibi arkasından sürüklenmeden utanıyorum. Her şeyimi vediğim, umutlarımı, acılarımı, hayalerimi paylaşatığım anlarımdan utanıyorum. Ve bu güne kadar kimseyle paylaşmadığım gözyaşlarımdan yalancı ellere döktüğüm için utanıyorum kendimden... Ağlıyorum, ağlıyorum ama bu sefer yalnız, bu sefer güçlü.
Ben öldüm ama cesedim gülüyor...
Küçük bir yaraydin, ömrümü kanattin..
