"Anlasana,batmak üzere olduğumuz için şirkette yeni çalışmaya başlayan bir herifin babası zengin ve onunla evlenirsem şirket batmaz"
İreme bunları anlatırken agliyordum. Hayatım darmaduman olmuştu. Herşey onun paragozlulugu yüzünden.Nefret ediyorum ondan.
"Hemen Ardayi alıp size geliyorum.Canım kardeşim benim"
Arda ve İrem benim en yakin arkadaşından da öte,kardeşim. Onlar olmasa nasıl yasardim ben?
Yarim saat sonra.
"Kızım,Arda ve İrem geldi"
Aşağı inip anneme soğuk bir şekilde baktım.Onun yüzünden olmayabilir ama ,o herife engel olabilirdi.
"Hoşgeldiniz aşklarım"
"Hosbulduk canım hadi odana çıkalım"
Yukarı çıktık ve kapıyı kilitledim.Anında Ardaya ve İreme sarildim.Yatağa oturduk.
"Napicam ben,Allah kahretsin"
"Hayır canım evlenince seversin ama senin sevgilin var,nasıl olucak?"
"Benim bi fikrim var kızlar, bence babana bunu söyleyelim"
"Arda sanki diyince ," ha tamam sevgilisi varmış evlenmesinler",dicek"
"Nisan,peki düğünde bayilmis numarası yapsan,doktorla konusuruz, sonra hastanede Caneri Çağırırız,sonrası da gelir zaten"
"Güzel fikir,Caneri arıyım ben"
Canere durumu anlattım ve tamam dedi.Evlenmicem yaşasın.
"Ay Nisan aksam istemeye geliyorlar ne giycen kız sen?"
"Ay evet"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Boyle giyindim ve Arda ile İremin yaninda gittim.İçeri girdiğimde Arda gelip alnimdan öptü.
"Kurban olurum bu güzelliğe ben"
"Bebeğim çok güzelsin"
İrem ve Arda üstlerini giyip gelmişlerdi. Ortada hala nazlı aile yoktu. Saat 07.34.Vallaha ne nazlı çıktı bunlarda be.Kimseden bir gıdım ses çıkmıyordu. Kapının çalması sessizliği bozdu. Annem "kızım kapıyı aç" dedi ve ona"neden ben? "der gibi baktım. Sonunda kalkıp kapıyı açtım. Beyefendi arkada duruyordu.
" Hoşgeldiniz efendim "
Arasın annesi gülümseyerk başını salladı ve içeri girdiler. Yüzümde yapay bir gülümseme vardı. En son giren mal bey çiçeği ve çikolatayı elime tutuşturdu. Çiçekle çikolatayı bırakmak için mutfağa gidip geldim ve oturmuşlardı bile. Arda Arasa hoşlanmamış gözlerle bakıyordu. İremse gözü dalmış bir biçimde yere bakıyordu. Bütün koltuklar dolu olduğundan Arda ve İremin oturduğu koltuğun kol koyma yerine oturdum. Aras malı bacaklarıma bakıyordu ve ellerimle dizlerimi kapatmaya çalıştım. O arada Arda kenara kayıp beni yanına oturttu. Büyükler sohbet ederken ölüm sessizliği oldu ve annem"hadi kızım bi kahve yap bize"dedi. Seni mi kırıcam be güzelim. Mutfağa geçip kahveleri koydum. Kahveler pişerken gözümden yaşlar süzüldü. Kapının açılma sesini duydum. Gözyaşlarımı silkeleyip arkamı döndüm ve o karşımda duruyordu. Simsiyah gözleri ile bana bakıyordu. Hayır Nisan, saçmalama, ona aşık olamazsın! Malmıyım ben!?
