3.Bölüm

60 7 10
                                    

Uyandığımda Doğa kala koynumda uyuyordu.Çok terlemiştik.Dedim ya,dışarıda hava -10 derece bile olsa yurtta 30 dereceye kadar yükseliyordu.

Doğa'yı uyandırmamaya özen göstererek yataktan yavaşça kalktım ve saate baktım.
8.30 olduğunu görünce 10 dk sonraya alarm kurdum ki Doğa uyansın.Ben ise o arada duşa girmeyi planlıyordum.Hızlıca formamı yanıma aldım ve banyoya geçtim.

Duştan çıktıktan sonra Doğa'nın hala uyuduğunu gördüm.

-Doğa,Doğa!!

-Hmm?
Dedi umursamaz bir tavırla.

-Alarmın çalmadımı?

-Çalmadı.
Telefona baktım ve saatin 8.52 olduğunu görünce telaşlandım.

-Okula geç kalacağız!!!!

-Ne?!

-Okul!

-Bugün okul vardı dimi?

-Evet!Çabuk hazırlan!

Doğa giyinmek için kalktı.Giyinir giyinmez belini geçen saçlarını taramadan dişlerini fırçaladı ve çantasını hazırladı.Bende çantamı hazırladım,Saçımı her zamankinden bir topuzla topladım.Üzerimize kalın,kürklü montlarımızı ve ayağımıza da Cat'lerimizi giydik.Yurt sıcak olsa da okul soğuk oluyordu.Bu arada yurt ve okulun dip dibe olması da çok büyük bir avantaj bizim için.Geç kalmamak için erken kalmak zorunda kalmıyoruz.Ama haftasonunun şokunu atlatamadığımızdan dolayı bu gün bir kaç dakika geç kalmıştık.Allahtan öğretmenlerin kaldığı sitenin yolu kardan tıkanmıştı da onlar da derse geç girdiler.Başımız beladan kurtulmuştu.Bir kez daha...

İlk dersimiz Yeliz hocaylaydı.Tabii ki Doğa ile birlikte oturuyorduk.

-Günaydın.

-Saol!

-Oturabilirsiniz.

-Nasılsınız arkadaşlar.
Önden kendini bilmiş egoistin teki olan Bora atladı:

-İyiyiz hocam,siz nasılsınız?
kendi kendime fısıldadım.

-Belki içimizde iyi olmayanlar da vardır.

-Efendim Dolunay?Bir şey mi dedin?

-Hayır hocam.
Çok korktum o an duydu diye.Ama duymamıştı.

-Kızım sen ne saçmalıyorsun?

-Yok bir şey.

Yeliz hoca ile kısa bir sohbetin ardından kitaplarımızı çıkarttık ve derse geçtik.Bu arada yeliz hoca edebiyat öğretmenimiz.Kendisine bu görev gerçekten çok yakışıyor.Duruşuyla,konuşmasıyla her şeyiyle tam oturmuş üzerine.

Ders bitip teneffüs zili çaldığında kafamı sıraya gömdüm ve uykuma alamadığımdan biraz gözlerimi dinlendirmeyi denedim.Yeliz hoca sınıftan çıkarken yanında bir kaç öğrendi ona soru soruyordu.Bunu duyabiliyordum.Ardından bana seslendi:

-Dolunay!
Kafamı sıradan kaldırdım ve hocaya baktım.

-Benimle gel.
Peşinden gitmeye başladım.Öğretmenler odasının kapısına gelince söze girdi.

-Bir şey mi oldu?
Genelde beni böyle yoklardı.Çünkü sınıf arkadaşlarımla aram pek iyi değildi.Birileriyle sürekli kavga ederdim.

-Bir şey olmadı hocam.

-Yalan...

-Değil.

-Yalan...

-Söylemeyi beceremiyorum değil mi? Ama bu yalan değil.Hocam bu gece uykuma alamadım sadece gözlerimi dinlendirmeye çalışıyordum.

BALERİN:Yırtık babetlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin