5.Bölüm

48 3 0
                                    

Asansörde yaklaşık 30 dk kaldıktan sonra yerde uyuya kalmışım.

Gözlerimi açtığımda yabancı bir odadaydım.Tanımadığım eşyalar,yabancı bir yatak...
Neredeydim ben?!
Biraz başım ağrıyordu.Asansör soğuk olduğundan olabilir diye düşündüm.Biraz kıvrandım ayağa kalkmak için ama başım ağrıyor ve çok midem bulanıyordu.Ardından kapıdan ses geldiğini duydum.İçeri gelen ARAS'tı.

Gözlerim hortlak görmüş gibi kocaman açıldı bir anda.Bir kaç dakika hiç kırpmadığım gözlerim yanmaya başladığında kapattım ve tekrar açtım.
Neler olduğunu anlamaya çalışıyormuş gibi bir bakış attım.

-Ah ,şey asansörde uyuyakaldın.Taşın üzerinde.Hastalanma diye seni buraya getirdim.

-Odama da bırakabilirdin!

-Evet ama sana söyledim,bana anlatmadan gitmeyeceksin.

-O zaman yeni oda arkadaşım sensin desene.

-O kadar ciddimisin söylememekte?

-Evet.

-Neden?Neden bale senin için bi utanç konusu?

-Söylemeyeceğim demiştim.

-Bak,gerçekten sıkılmaya başladım.

-Bende!

-Söyle sonra defol git.

-Tamam madem senin için değersizim bu kadar hemen şimdi defolup gidebilirim hemde büyük bir zevkle.

-GİDEMEZSİN!!!

-Why?

-Anlatacaksın Dolunay!

-Ya niye bu kadar taktın sana ne ya ?!

-Çünkü....

-Çünkü?

-Çünkü...

-NE ARAS NE!!!

-Çünkü bana söylemelisin.

-Hayır söylememeliyim.Söylemek zorunda değilim.Ve istemezsem asla bunu öğrenemezsin.

-Doğ...

-DOĞA'NIN KILINA BİLE DOKUNURSAN SENİN EBENİ KLOZETE ATAR ÜSTÜNE SİFON ÇEKERİM!!!!

-Ne diyosun sen!Doğa'dan öğrenirim diyecektim.Sadece sorarak.

-Hayır!Hayır hayır!Sakın onun yanına gitme!

-Hoşçakaal!!!
Dedi ve küçümser bir bakış attı.

Arkasından"Hayır!!"diye bağırdım ama ne fayda?Arkasına bile bakmadan odadan çıktı.Telefonumu aramaya başladım.Belki o Doğa'nın yanına gitmeden onu arar ve tembihleyebilirdim.Ama bulamadım.Onu da saklamış olmalıydı.İçimden yalvarıyordum"Doğa nolur söyleme nolur duy sesimi..."
Ardından başımın ağrısı şiddetlendi.Kafamı yastığa gömdüm ve gözlerimi sımsıkı kapattım.Kısa bi süre sonra galiba yine uyumuş olmalıyım ki gözlerimi açtığımda hava kararmıştı.Gözlerim ve beynim aynı anda Aras'ı aradı.Tuvaletten su sesi duymaya başladığımda duşta olduğunu anladım.Kalkıp kaçmayı planlıyordum.Ayağa kalktım ve kapıya gittim.Ama tabii ki Aras kapıyı kilitlemeden duşa girmezdi.Kapıyı açamayınca anahtarı aramaya başladım.Aklıma banyoda olabileceği geldi.Belki yanına almıştır.Uzunca bir süre öylece düşündüm.Acaba içeri girsem mi girmesem mi?

Ardından tuvaletten gelen su sesi kesildi.Hızlıca yatağa koştum ve yorganın altına gömüldüm.Aşağıdan bir boşluk buldum ve dışarı bakmaya başladım.Aras kapıyı açtı.Kapının açılış yündü bana doğru olduğu için göremedim.Başında havlu ve üzerinde bornozla öylece geçti ve diğer odaya gitti.Yanılmıyorsam giyinicekti.Yani duştan çıkıp mutfağa gidecek hali yok ya!Önce giyinmeliydi.Ardından ayağa kalktım ve banyoya gittim.Anahtarı aramaya başladım.Bulamayınca bir anda kafama vurdum.
"Aptal!Salak!Tabii ki elindeydi.Mal!"Kendime kızmaya başladım.Sonra pes edip yatağa geri uzandım.Gözleri kapattım.Kısa süre sonra ayak sesi duydum.Anladım ki Aras giyinmişti ve bana doğru geliyordu.

BALERİN:Yırtık babetlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin