Başucumdaki Aşk

Bölüm 1 : "Ayrılık Acısı"

Okulda kızlar tuvaletinde ağlıyorudum.Ağlamaktan hafif bir şekilde yaptığım makyajım yüzümü berbak bir şekile sokmuştu.Aslında çok süslü bir kız değildim ama bir rimel ve parlatıcı sürerdim.

Ne zamandan beri burda oturup ağladığımı bilmiyordum. Umrumda da değildi.Aldığım darbe gerçekten de büyüktü.3 ay olmuştu. Tam 3 ay. Beni bir kız için terk etmişti. Aslında onları ben görmüştüm ve pek de beni terk ettiğini söyleyemezdim. O paçoz kız Barış'ı öpmüş Barış'da tepki vermemişti. Sonra beni görünce arkamdan koşmuş kızlar tuveletine girdiğimi görünce kapıda bir iki mızmızlanmış sonra da gitmişti. Ona da bu yakışırdı zaten. O piç Barış'ı görürsem ağzına burnuna girişeceğim için kendime söz verdim ve içeriye İlayda ile Begüm girdi.

Onlarla liseye başladığım ilk gün karşılaşmıştım. Sonra git gide daha yakınlaşmış,iyi bir arkadaş olmuştuk.

"Kızım sabahtan beri seni arıyoruz nerdeydin?Dersine de girmemişsin."
dedi İlayda.
"Siz nerden öğrendiniz derse girmediğimi?"diye sordum başımı bile kaldırmadan.Başımı kaldırmadığım için sesim boğuk çıkmıştı sanırım.
"Zeynep söyledi.Aslında bize sordu nerde olduğunu ama aynı soruyu da biz ona sormaya gelmiştik."dedi açık bıraktığım musluğu kapattı ve benim gibi yere oturdu,bacaklarını da bağdaş kurdu Begüm. Ardından İlayda da Begüm gibi karşıma oturdu.

"Pelinsu."dedi Begüm. "Ne olduğunu anlatmak ister misin?"

"Depresyondayım,unutuldum aldatıldım,sevgilimden ayrımdım,çok yalnızıım."dedim.

İlayda birden ayağa kalktı ve beni alkışlamaya başladı."Bir şey anlattın ve bu kadar mı net anlatılır abi.Kız Begüm sen de alkışlasana!"dedi Begüm'ün kafasına hafifçe vururken.Begüm de ayağa kalktı ve musluktaki suyu İlayda'nın üstüne attı. İlayda'da ona karşılık vericekti ki Begüm ateşkes ilan etti. Yüzümde bir gülümseme oluştuğunu hissediyordum.

*
"Hoşgeldin kuzum."

"Hoşbuldum anne."

"N'oldu tatlım kötü gözüküyosun."

"Biraz yorgunum uzansam iyi olucak."

"Tamam tatlım yemek hazır olduğunda seni çağırırım."

"Tamam."

Merdivenlerden yukarı çıkarken İlayda aradı ve bugün beni yalnız bırakmayacaklarını Begüm ile yolda olduklarını yatıya kalıcaklarını söylediler. Bunların hepsini bir dakika içerisinde söyleyip yüzüme kapattı. Nedenini biliyordum. Eğer kapatmasaydı itiraz edecek bir şekilde onları ikna edecektim. Bunu bildiği için yaptı ve ben hiç şaşırmadım çünkü hep yapıyordu.

Telefonumdan en depresyonluk şarkıyı açtım.Her zaman her şeye karşı bir iki tane depresyonluk şarkı tutardım yanımda. Yatağımın üstünde bağdaş kurdum cips yiyor Barış'a sayıyordum. Birden telefonum çaldı.Kızlar sandım ve telefonu aldım.
Olamaz!Beni nasıl arıyabiliyordu bu gerizekalı! Telefonumu kapadım ve kapım ayı gibi çalınmaya başlamıştı. Kapımı kilitlemiştim çünkü babam gelirse beni sorguya çekecekti. Annem bir şey demezdi bundan emindim.

Kapıyı açmak için uzandım ama yetişemeyeceğimi anlayınca yataktan kalkıp açtım.İlayda birden içeriye daldı ve benim üstüme düştü.

"Ayı! Sen ne yiyosun Allah aşkına İlayda! Begüm kaldır şunu üstümden.
Burda depresyonluk bir kız var!"

"Ay n'apalım İlayda senin için çok endişelendi. Telefonun da kapalı olunca..."

"Telefonum kapalı olunca... Ne yani intihar edeceğimi mi düşündünüz?!" gözlerimi devirip İlayda'ya baktım o da n'yapayım arkadaşınım ben bakışı attı .Sonra Begüm gülümseyip elindeki paketleri gösterdi.
*
Artık hazırdık.Yatıya kalıcakları için pijamalarını getirmişlerdi.Ve tabi yeni kıyafetler ve makyaj eşyaları...(yarın
için) Pijamalar,tontiş terlikler,cipsler,kolalar,kutu kutu çi-kolatalar,depresyon şarkıları,sayıcağımız küfür,ağlamaklı romantik bir flim herşey hazırdı. Yemeğimizi de yemiştik. Çok yememiştik çünkü odamda yiyecektik abur cubur bu bize lazımdı. Ama İlayda masadaki her şeyi süpürmüştü.
Neyse...
Artık başlayabilirdik!

Saat 05.36
Sabahın köründe çalınan kornadan bir tek ben etkilenmiş ve uyanmıştım.
Kızlar hala uyuyorlardı.Saate bakmak için telefonumu açtım.Açmaz olaydım
10 cevapsız arama ve 1 mesaj vardı. Önce aramalara girdim. 3'ü bizim kızlardandı.7'si Barış'dandı. Geri tuşuna basıp mesajlara girdim. Mesaj Barış'dandı. Mesajda "Beni görmek istemiyorsun sesimi duymak da istemiyorsun anlıyorum ama açıklamama izin ver bari. Lütfen mesajı görünce beni ara" yazıyordu. Tabiki onu aramıyacaktım. Sonra birden telefonu saate bakmak için açtığımı ama bunlarla karşılaştığımı hatırladım. Birden gözlerimi telefonumun sağ üst köşesine baktım. Bakmaz olaydım. Neredeyse yarım saat uyumuştum. En son 05.00 da Begüm'ün telefonuna bakmış yatağa gömülmüştüm. Ve şimdi tekrar uyumak için yatağıma geri döndüm. Yatakta İlayda ile uyuyorduk yatak iki kişilikti.Begüm'e ise yer yatağı yapmıştık.Begüm'ün ayakları yatağın üstünde vücudu yer yatağının üstündeydi.İlayda zaten baştan sağma.Yatağın neredeyse komplesini kaplamıştı. Onu biraz ittim ve uyumaya koyuldum.

Saat 08.30
Dışarda yapılan inşaat sesleri yüzün-den uyanmıştım. Cam sonuna kadar açıktı. Perde de kenara çekilmişti. Birazı da sökülmüş duruyordu.
Bunu kimin yaptığını biliyordum. Bu beceriksiz İlayda'nın işiydi.

Yataktan çıktım ve banyoya doğru yürüdüm.Elimi yüzümü yıkadım. Mutfaktan garip bir koku geliyordu. Mutfağa gittiğimde Begüm ile İlayda masaya oturmuş sohpet ediyorlardı.

"Ooo kızlar sohpetiniz bol olsun. Annemle babam nerde?"

"Annen dışarı çıktı işi varmış, baban da şirkete gitmiş işleri yoğunmuş."
dedi Begüm ve ağzına bir domaates attı.

"Hıı tamam."dedim ağzıma peynir attıktan sonra."Tamam da burası yanık mı kokuyor."dedim yüzümü buruşturarak.

İlayda birden ayağa kalktı ve "E ben sucuklu yumurta yapıcaktım!"dedi.

"Hay maal!"dedim.

Begüm bu arada hemen ocağın oraya gitti ve bizim olduğumuz masaya getirdi. Hepsi yanmış kül olmuştu.Bir-birimize baktık ve gülmeye başladık. Gülmem pek uzun sürmedi çünkü Barış arıyordu. Begüm bana baktı ve açmam için işaret verdi. Ben de kafa salladım ve telefonu açtım.

"Ne vardı? Kime bakmıştınız?"

"Sevgilime bakmıştım ama burda mı?"

"Yok! Burda senin sevgilin falan yok!"

"N'olur Pelinsu bana bir şans ver sana olanları anlatmama izin ver."

"Ne olduğunu ben kendi gözlerimle gördüm. Senin anlatmana gerek yok."

"Var! Gerek var,anlatıcam."

Gerçekten sinirlenmiştim. Telefonu yüzüne kapadım ve ağlamaya başladım. Yüzümü ellerimle kapadım. İlayda ile Begüm'ün yanıma geldikle-rini ayak seslerinden duyuyordum.

"Kızlar"dedim cılız sesimle."Benim acil bir alışverişe çıkmam lazım."

"Evet tatlım bu vaka ancak 1 gün boyunca yapılan alışverişlen hallolur"
dedi İlayda.

Begüm de sanki biraz abarttın İloşum bakışını takındı.