meek, chanbaek

16

O gün Chanyeol ve Baekhyun sahilde buluştular. İkiside birbirlerini o kadar özlemişlerdiki , uzaktan bakan bir insan bunu farkedebilirdi.  Zaman geçiyor, ikisinden de çıt çıkmıyordu. Arada birbirlerine bakıyorlar ve önlerine dönüyorlardı. Sessizliği bozan taraf ise Baekhyun olmuştu. " Chanyeol lütfen konuş benimle, buna katlanamıyorum." Ardından Chanyeol, Baekhyun 'a uzunca bir süre baktıktan sonra konuştu ." Ya ben , ya ben , ben buna katlanabiliyor muyum Baekhyun? " dedi. " Sana olanları bile bile yaşayabiliyor muyum sanıyorsun? , ben nefes alamıyorum Baekhyun. " Ardından Chanyeol 'un gözünden bir damla yaş akıverdi. Baekhyun Chanyeol ' a yaklaşıp gözünden akan yaşı öptü. " Pekala " dedi Baekhyun. Chanyeol ona bakmaya devam etti daha sonra " Pekala derken? " dedi . Baekhyun biraz düşündü , " Pekala senin dediğin gibi olsun , her şeyi anneme anlatacağım, bak Chanyeol ben babamdan bu zorbalıkları görmeye alıştım fakat seni böyle görmeye dayanamam anlıyor musun? " Chanyeol Baekhyun ' un dediklerini yavaş yavaş kavramaya başladığında ona sıkıca sarılmıştı ." Emin ol en doğrusu bu Baekhyun " . Daha sonra ikisi beraber , dalgaları izlediler ... Her şey iyi olacaktı , ikiside mutlu olacaktı , öyle umuyorlardı ...İki sevgili o gün gün boyunca sahilde dolaşmış , bir haftanın acısını doyası çıkarmışlardı . Bir hafta boyunca konuşmamış olsalar bile , ikisinde bildiği bir şey vardı ne kadar onlar ayrı olsada; kalpleri hep bir atacaktı ...