Ticci Toby' nin günlüğü

Hu hu

Sabah oldu koşarak aşarı indim. Evet her kez uyuyordu. Maskemi taktım. Annem dün cebimde görüp dikmişti.hemen annemin yanına gidecektim ki Ben D. Geldi.
-Günaydın. Nereye gidiyorsun?
-Eee şey dışarı.
-Peki bende gelicem.
-Olmaz.
-Neden?😏
-İşte yaaa. Hem sen dışarıyı sevmezsin.
-Bende gelicem.
-İyi be gel.😖😟😒
O zaman geliyorum dedi ve peşime takıldı. Annemin evine gizlice sızdık. Annem yine kapıyı açtı. Bu sefer Ben'i görünce.
-Ay merhaba küçük adam ne güzel gözlerin var öyle senin.
-Ben, adım yani.
-Ov sesin çok büyük çıkıyor. Ne kadar tatlısın sen.
-Şey anne bölmek istemem ama bizimkiler nerde?
-Bizimkiler?!?!?!?!?👾(Ben D.)
-Gelinim senin odanda. Kardeşin ise misafir odasında.
-Tamam anne şey peki odam nerde?😳
-Üst katta sağda. Bu arada gel bakalım küçük adam seninle oyun oynayalım mı?
-Ne oyunu?
-Sen ne istersen?
-Atariniz var mı?😏
-Hangi evde yok?😏😏😏
Annem ile Ben konuşurken ben yukarı çıktım ve kapıyı açtım.(sapık değilim önce tıklattım.)
-Selam Clock! Naber?
-(ağlamaya başlayarak beni yatağa çekti.)(oturuyorlar yani fesat olmayın😑)Hepsi hepsi...
-Ne oldu biri seni rahatsız mı etti?Liu yaptı değil mi onun ağzını burnunu kıracağım.😡(ayağa kalktım.)
-(beni geri oturttu ve elini yanağıma koydu.(yaramın üstüne.)Bu yara benim benim suçum.😭
Hıçkırmaya başladı. Başını omzuma koydum.
-Hey sakin ol eğer o kadar aceleci ve dikkatsiz olmasaydım olmayacaktı. Yani bu benim suçum. Hadi şimdi sakin ol.
Yavaşça sakinleşmeye başladı ama her bana bakışında bir daha ağlıyordu. Kazağım göz yaşı olmuştu. Kazağımı çıkardım bir daha başını omuzuma koydum. Hala ağlıyordu. Bir süre sonra durdu.
-Çok üzgünüm gerçekten.
-Hadi ama bunun senin suçun olmadığını biliyorsun. Bu arada hadi gel Liu ya da bakalım. İstersen sonra da biraz takıla biliriz. Yani wafıl filan yeriz.😳😜.
Kızarmıştım ama gülüyordum. Sonra Başını olur olarak salladı. Bende ona sarıldım. Sonra kalktık. Liu hala uyuyordu geri çıktık. Clock'a hala sarılıyordum. Onunla aşarı inmeye başladık. Sanki benden gizlediği bir şey varmış gibi hissediyordum ama bunu sormamın sırası değildi. Aşarı indiğimde hayatımın şokunu yaşadım. Ben, Jeff, Masky, Hoode ve annem atariye bağlanmış oyun oynuyordu ve annem hepsini tek tek eliyordu. Sonra bizi gördü.
-Ay benim küçük oğlum büyümüş mü?
Ben-Yeter ya ben bile yenemiyorum hadi Zelda oynayalım.
-Oğlum bu gün kahvaltıyı sen hazırlasan olur mu?(kendini oyuna kaptırmıştı.)
-Tamamdır.
Clock ile mutfağa gittik o ekmek kızartırken bende Wafıl, cheescake, sosis ve salatalık hazırlıyordum. Son olarak ise Clock poğaça yapıyordu. Hepsini masaya taşıdık. Sonra yine bana sarıldı.
T-Hey Jeff git abini kaldır.(Clock gülmüştü bu beni mutlu etti.)
J-Of peki.
B-Aman ya nasıl bu kadar iyi olabiliyorsunuz? Üstelik anneler oyunlarda nasıl bu kadar iyi olabilir ki.
-Tobiciğimin en çok sevdiği oyundu bu ama babası nerdeyse oynamasına hiç izin vermezdi. O olmadığı zamanlarda ben oynardım.
Bir süre sonda Liu altında pijama ile aşarı indi.
L-Bu pijama için çok sağolun efendim.
-Bir şey değil oğlum.
T-Hadi anne ve millet kahvaltıya.
CW-Önce her kez alini yıkasın. Ben sende resetle bakayım o elleri.

Kısa süre sonra tekrar masadaydık. Her kez gülüyordu annem ara sıra bana bakıp gülüyordu. Clockcuğuma ise neredeyse sarılıyordu. Durmadan benim küçüklüğümü anlatıyordu. Ama hatırlamadığım için bana da iyi geliyordu.
M-Oha Toby mi? Düşünceli, soğukkanlı, sessiz, kimseyi rahatsız etmeyen ve sorumlu mu? Ciddi misiniz?
T-Bu nasıl cheescake yaptığımı açıklar okulda ne kurs varsa gitmişim. 😐. Peki aklıma gelen o araba kazası o nasıl oldu.😪(gözüm dolmuştu. Clock hala bana sarılıyordu.).
-Demek hafızan yokken bile hatırlıyorsun öyle mi peki... (Her şeyi anlatır.) işte böyle. Hadi şimdi masayı toplayalım.

Hep beraber masayı topladık. Annemin yanında kendimi biranda sessiz ve olgun hissediyordum.

T-Anne biz biraz gezicez de acaba olur mu?
-Ay gençler! Tabi ki.
T- O zaman biz kaçalım.
B-Bende rövanş istiyorum.😑😒☹️
-Bana uyar ama acımam söyleyim.😎

Annem baya bilgisayar oyunu ustasıydı. Evden çıkmıştık. Yürümeye başladık. Sonra koşmaya. O şekilde güldük eğlendik. Sonra gece oldu. Yıldızları seyrettik. Sonra da onu eve bırakmaya gittim. Her kez eve gitmişti. Annem bana şu an odamda duran albümü verdi onu şimdi okuyacağım. Hadi by by.