Ticci Toby' nin günlüğü

Gerçekler

Bütün gerçekler çıktı artık. Annem beni gördü ve arkadaşlarım olayları öğrendi. Bugün gittim ve yine arka kapısını çaldım. Adım sesleri yaklaştı ve korkmuş bi ses.
-Toby?
-Anne?
Aniden kapı açıldı annem bana sarıldı. Ne olduğunu anlamamıştım.
-Bunca zaman hep o pislik baban yüzünden böyle bir yol seçmek zorunda kaldın. Seni anlıyorum.
Annem ağlıyordu. İçeri girdik annem ona dürüst olmamı ve her şeyi anlatmamı istedi.
-Emin misin?
-Elbette!
-Peki her şeyi net hatırlamıyorum ama başlıyorum her şey ablamın ölümü kaza ve o adam yüzünden oldu.
-O adam mı?
-Evet o bunca zaman bana bakan kişi. Benim asıl babam. Sonra ... beni dün öyle görmeni istemezdim.
-...
-Biliyorum garip geliyor ama bunu kimseye söyleme ve bunları sana söylediğimi ve beni tanıdığını bile unut.
-Tamam bundan sonra seni göremeyecek miyim.
Sustum ve kalktım maskemi taktım. Annem ağlıyordu. Ona sarıldım ve dedim ki.
-Anne beni unut ama şunu unutma ben seni daima koruyacağım.
Annem daha da ağladı. Onu bıraktım ve dedim ki.
-Hanım efendi ben Ticci Toby. İyi akşamlar.
Ve ordan ayrıldım. Hala nasıl yaptığımı bilmiyorum sadece Hoode, Masky ve Jeff e güvene biliyorum. Başka kimse bilmiyor ve hayat sürüyor.