Ticci Toby' nin günlüğü

İçimdeki Pisikopat

Bu gün birini öldürdüm. Bu çok çok çok çokkkkkkkk salakça ama o kadar eğlenceli oldu ki. Sabah kalktık. Slenderman bizi ağaçların arasından sürükledi ve minik bir kasabayı gösterdi.
-işte işiniz beni ve sizi gören görmek isteyen ve ya çok yaklaşanları öldürüceksiniz.
-NEEEEEE( aynanda)
Slenderman bize ciddi ciddi yüzünü gösterdi.(gözü yok ama baktığı belli oluyor.)sonra da gitti. İlk defa özgürdük tam hadi keşfe gidelim derken bir daha geldi ve onlara asla gözükmememizi söyledi. Ayrıca üçümüz dışında kimseye güvenmemeliydik. Yine de çok heyecanlandım. Kasabanın karanlık köşelerine daldım. Ama tabi hiç çaktırmadan. Sonra yavaşça insanları izledim. Bazıları tanıdık geldi. Nerden olduğunu bilmiyorum onları hiç görmemiştim. Sonra onların da bize benzediğini gördüm. Hiç gözükmemeye dikkat ediyordum. Sonra ormana girdim. İlk gördüğüm şey bir oduncu oldu. Tek sorun o an göz göze gelmemiz ve bana sanki ben bir hayaletmişim gibi bakması oldu. Ne yapacağımı bilemedim üstüme doğru geldi. Giderek yaklaştı. Ya ben ya da o ölücekti. Baltamı sıkıca kavradım ve başını kopardım. Baltasını da alıp kaçtım. Neden aldığımı bilmiyorum ama hala odamın bir ucunda bana bakıyor o benim ilk iş günümün anısı oldu. Bunu nasıl yaptım hala bilmiyorum. Bu arada bu gün ilk defa wafıl yemedim. Galiba hasta oluyorum. Her neyse galiba bu gün ilk defa birini öldürmedim. Slenderman bunu okuyacaksın biliyorum bu bu kaçıncı kişi lütfen söyle. Benim geçmişim, ben kimim? Sen olsan merak etmez miydin? 😫😫😫😫😩😩😩😩😫😩😩😫😩😫😩😫😫😫😫😫😫😫😫😫😫😖😖😖😖😖😖😖😫

Selam dostlarım. Bu kitap benim en eski kitabım diyebilirim... 😂😂😂. Yayından kaldırdım çünkü bölümleri Wattpad karıştırdı... ve iğrenç oldu... ama orijinal halini bozmak istemediğim için bu şekilde yayınlamaya karar verdim. Bölümler kısa ama sık gelecek. Umarım seversiniz!