Ma Wolfie | Jikook

MW-16

Sessizliğin kalıplaşıp katı bir hale gelmesinden korktuğum dakikalardaydık.

Çünkü Lider Jin'in dediklerinden sonra Jungkook önce Jin'e karşı çıkıp onu tehdit etmiş sonra yapabileceği bir şeyin olmadığını anlayıp pes etmişti.
O an içindeki üzüntüyü hissetmiş olmam kalbimi o kadar çok sızlatmıştı ki ne yapacağımı bilemez halde Jin'in yanında Jungkook'un dudaklarına yapışmıştım.
Bu yaptığıma ben de dahil odada bulunan Jungkook ve Jin de şok olmuştu.
Kendimden beklemediğim bir haraket sergilemiştim o odada.

Şimdi ise kendi odamızda birbirimize sarılmış vaziyette Taehyung ve Hoseok'un gelmesini bekliyorduk.

"Jimin..."

Neredeyse yarım saati sadece sarılarak geçirmişken sessizliği nihayetinde bozan Jungkook olmuştu.

"Benim annem deliydi. Akli dengesi yerinde değildi yani. O yüzden babam onun her hissettiğini deli olmasına bağlardı. Bilmiyorum belki haklıydı da çünkü bazen annemin bomboş bakışlarla güldükten sonra aniden sinirlenip ortalığı dağıttığına şahit olurdum."

Hiç beklemediğim bir yerden gelen konu ile olduğum yerde kalakalmıştım.
Bana hayat hikayesini mi anlatacaktı ?

"Bir gün... bir gün her zamanki gibi antrenmandan dönüyordum. En başarılı alfa bendim oradaki antrenman alanında bilinen. Bu yüzden anneme söylemek istedim bunu çocuksu heyecanımı içimde tutamazdım.Her ne kadar annem beni boş bakışlarla dinlese de ben ona başımdan geçen her şeyi anlatırdım. Bir nevi günlüğümdü o benim. Ben de şu an bile bulamadığın her şey ondaydı. Deli olması onu kilitli hale getirirdi ama. Günlüğüm kilitliydi kimse onu okuyamazdı bu nedenle."

Derin bir nefes sesi duyduğumda kafamı kaldırmıştım. Gözleri dolmuş bir Jungkook inanın bana beklediğim son şey bile değildi.

"Bazı sesler duydum annemin kapısının ardından. Yine kendini kaybettiğini düşündüm. Bana göre bu sesler normaldi çünkü annem deliydi sonuçta. O istediği her şeyi yapar diye düşünmüştüm. Tereddüt dahi etmeden kapıyı araladım ve..."

Meraklı gözlerle ona bakmaya devam ettim. Jungkook yutkunup gözlerini kapattı. Sanki bir şeyi söylemekte zorlanıyor gibi bir hali vardı.

"Amcamı, anneme tecavüz ederken gördüm."

Şaşkınlıkla Jungkook'a bakıp kafamı iki yana salladım.

"Ama ama baban hissetmedi mi bir şey ! Hissetmeliydi o annenin içindeki korkuya tanıklık etmeliydi-"

"Annem deliydi Jimin. Ani hislerin normal olduğunu düşünmüştü babam."

İçime doluşan hüzün parçalarıyla alfama bakmaya başladım. Gözlerinde dolan yaşlar bu sefer dolduğu yerden akmaya ve yanaklarından süzülmeye devam etmişti.
İçim öyle bir acımıştı ki, ben bile ağlamayı düşünmüştüm o sırada.
Alfamı öyle görmek beni yıkmıştı.
Alfam güçlüydü
Alfam mükemmeldi
Alfamın harika bir annesi vardı
Alfam bunları biliyordu

Biliyordu...

Değil mi ?

"Annenin içindeki kurt saldırmadı mı ?"

"Bir alfaya karşı bir şansı var mı sanıyorsun ?"

Yutkunup başımı eğdim.