•|Chapter 11|•

1K 118 15
                                    

[...]

ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΛΕΕΙ???!!!!!

Χριστέ και αποστόλε αυτό θα  πρέπει να είναι κάποιο όνειρο σε παρακαλώ κάνε να είναι όνειρο και να μην έχει πέσει ο Theo κάτω απ'την ταράτσα και ΣΚΟΤΩΘΕΙ!

Αν ήταν όνειρο δεν θα μπορούσες να ακούσεις εμένα αφού θα 'εφτιαχνα' το όνειρο σου οπότε.....Ουπς?!

ΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

Αλήθεια είναι?????

ΟΧΙΟΧΙΟΧΙΟΧΙΟΧΙΟΧΙ

Δεν μπορεί να τον εχασα

ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΣΟΥ ΛΕΩ!

εε ναι αφού είναι ο πρωταγωνιστής ....

Ναι και αυτό....

Αλλά ο πρωταγωνιστής στο γκρείζ ανατομι πεθανε!

Ναι....είναι και αυτό!!!!!!!

Λοιπόν,λοιπόν....
Πρέπει να ηρεμήσω

Και να πάω σπίτι!

Στο σπίτι θα τον βρω εκει
....
Ετσι?
ΕΤΣΙ?
....

ΜΠΡΆΒΟ!

κατεβηκα όσο πιο γρήγορα γινόταν τις σκαλες και μόλις έφτασα στο ισογειο μου ήρθε η φαϊνη ιδέα ότι θα μπορούσα να είχα πάρει το ασανσέρ...

Κακιά Sky!

Μπήκα στο αυτοκίνητο μου και έβαλα ταχύτητα και ξεκίνησα να διασχίζω τους δρόμους με ταχύτητα γιουσεϊν μπολ---

Πλάκα μου κανεις;Με 50 πήγαινες κόρη μου!Ακόμα και η γιαγιά μου πάει πιο γρήγορα....με τα πόδια!

Σουυτ!

....

Έφτασα σπίτι και έβαλα τα κλειδιά στην κλειδαριά για να ανοίξω την πόρτα

Και η αγωνια κορυφώνεται *ντραμς να παίζουυυυυυυυυυυν*

Μπήκα μέσα καθώς έριξα μια γρήγορη ματιά στο καθηστηκο αλλά δεν ήταν κανεις...ωχωχωχωχ

Ανέβηκα δυο-δυο τα σκαλιά και κατευθηνθηκα προς το δωμάτιο του.Ανοιξα την πόρτα καιιιι

....

Τίποτα.

Δηλαδη..δηλαδή...όσα έγιναν ήταν αλήθεια;

Ο Theo πήδηξε από μια ταράτσα και....και....τώρα ειναι...είναι.......

Βουρκωσα στην σκέψη αυτη..όχι δεν μπορεί...

Κι όμως..

Τα δάκρυα άρχισαν να κυλούν απ'τα μάτια μου το ένα μετά το άλλο λες και έπρεπε να γίνει εκκένωση των ματιών μου γιατί θα βομβαρδιζοταν στην συνέχεια και τα δάκρυα αποτελούσαν τους 'πολιτες'

My stepbrotherDonde viven las historias. Descúbrelo ahora