My stepbrother

•|Chapter 15|•

 
*Το τραγούδι είναι απ'τα πιο τέλεια!Και ένα μικρό σποϊλερ....Έχει κάποια σχέση με την οικονομία της ιστοριας*
(οποίος καταλαβε,ΚΑΤΑΛΑΒΕ😍)

   [...]

Ο Περσυ μου ρίχνει ένα περίεργο βλέμμα...αμέσως καταλαβαίνω αυτό που πρόκειται να μου έλεγε εάν ήμασταν οι δύο μας αλλά κουνάω το κεφάλι μου για να φύγει αυτη η σκέψη

Όχι Όχι Όχι

Δεν μπορεί να είναι......

Δεν μπορεί να είναι αυτή που θέλουν....
Είναι απλά ένα συνιθησμενο όραμα....

Και οι θνητοί βλέπουν οράματα...σωστά?

ΣΩΣΤΆ??????!!!!!!!

  BACK TO SKY'S POV

.....

Δεν πιστεύω τι ξεφουρνισα μόλις τώρα!

Και κυριότερα...Δεν πιστεύω τι είδα....

Τριαινα;

Αληθεια;

Τι ήμαστε εδω;Το δωδεκάθεο?!

Τώρα?!Τώρα πώς μπαλώνω την χαζομάρα που είπα?

Τώρα επρεπε;Τώρα που ήρθαν και άλλα παιδιά --φίλοι βλέπετε του λεγαμενου--στο τραπέζι μας;;;

Κοιτάω γύρω μου και το μόνο που αντικρίζω είναι όλα τα βλέμματα του τραπεζιού στραμμένα πάνω μου καθώς και άλλα άκυρα βλέμματα από αλλά τραπέζια έχουν όλη την πρόσοχη τους στραμμένη πάνω μας

Ο Περσυ γύρισε το βλεμμα του για κλάματα δευτερόλεπτων στον Theo και αντάλλαξαν ένα απορρημενο παύλα πολλά υποσχόμενο βλέμμα που για να είμαι ειλικρινής μαζί σας,........Με τρόμαξε!

Δεν άργησαν όμως να ξαναστρεψουν όλη την προσοχή τους πάνω μου

"Τρίαινα....?",είπα ξανά αφού φάνηκε πιο πολύ σαν ερώτηση μιας και αυτή την φορά είχα επιστρέψει από το......όραμα

Έριξα μια γρήγορη ματιά στον χώρο γύρο με την ελπίδα ότι θα έβρισκα κάτι για να καλύψω την βλακεια μου,που πολυ περίεργως αναστάτωσε και τους δύο

Το μάτι μου έπεσε στο πιρούνι που είχα στο πιάτο μου και τότε μου ήρθε η πιο ΗΛΙΘΙΑ ιδέα που μπορούσε να μου έρθει εκείνη στην στιγμή....

"Τρίαινα!",λέω αποφασίστηκα για 3η και --λογικα--τελευταία φορά για σήμερα διχνωντας σε όλους το πιρούνι που είχα πάρει στα χέρια μου σχηματιζόντας με τα χείλι μου ένα τεράστιο ψεύτικοαμήχανο χαμόγελο