Katherine's POV
Monday
I'm on my way to school. Naglalakad lang ako. Ang sakit ng ulo ko. Ugh sht. Foundation week pa naman din namin ngayon. Kailangan ng participation ng bawat isa. Ugh this week is going to be HELL WEEK.
Nandito na ako sa may gate ng shool namin. Dumiretso agad ako sa room namin. Umupo ako sa may upuan ko. Yuyuko na sana ako dun sa may desk ng chair ko ng biglang may nag text.
From: Jacob KO <3
Good Morning babe. See you later. :*
:">
Ode sya na kasi yung sweet. Medyo natanggal sakit ng ulo ko. Medyo lang naman.
Nagtype naman agad ako ng irereply ko sa kanya.
To: Jacob KO <3
Morning. Text na lang ita mamaya. Masakit ulo ko.
Sent!
Sa ngayon di ko na una sya kayang kausapin. Masakit talaga ulo ko. Kailangan ko itulog to. Kaya yumuko na ako sa may desk ko at natulog na.
After 2 hours
"Hoy. Gising!"
"Uy Katherine tingin ka sa field. Bilis!"
May naririnig akong mga boses. Nakakaramdam din ako na may mga yumuyugyog sa akin. Kaya minulat ko na mata ko. Pagkita ko, si Sharlene pala at si Coline.
"Oh. Bakit?" Sabi ko.
"Tayo ka na dyan. Bilis. Tingin ka sa field." Sabi ni Coline.
"Wala akong time sa mga kalokohan niyo. Masakit pa ulo ko. Kailangan ko matulog." Sabi ko at yumuko ulit dun sa desk ko. Istorbo naman kasi tong mga to! Tsk.
"Di kami nagbibiro. Tingin ka sa field kahit mga 3 seconds lang." Sabi ni Sharlene.
Mukha naman totoo yung mga sinasabi nila kaya kahit masakit ulo ko, tumayo ako at dumiretso sa corridor kung ano nga ba nangyayari sa field.
Pagtingin ko...
</3
Si Jacob. Magkatabi sila ni Ina sa isang bench. MAGKAYAKAP.
Ang sakit. Ang sakit lang talaga. Oo alam ko wala ako sa posisyon magalit pero sobra naman yung saktan nya ako ng ganito.
Kusa na lang tumulo yung mga luha ko. Pumasok ako sa room namin at kinuha ko yung bag ko. Tumakbo ako palabas. Di ko alam kung saan ako pupunta. Wala na akong pakielam kung sino man mabangga ko. Basta takbo lang ako ng takbo.
Naisipan kong pumunta na lang muna dun sa pool. Kung saan walang gaanong tao. Malayo sa sibilisasyon at malayo sa sakit.
Umupo ako dun sa may gilid nun. Tumutulo pa rin yung mga luha kong ayaw paawat sa pagbuhos.
"Stop it. Di mo bagay. Tss." Bigla akong nanlamig. Parang nanigas ako sa kinauupuan ko ng marinig ko ang boses niya. Si Benjamin, ang nagiisa kong boy bestfriend. He's here. Tumabi sya sa akin at inabutan ako ng panyo. Kinuha ko yun at pinampunas sa mga luha ko.
"Panyo mo to?" Tanong ko. Medyo may kaamoy kasi yung panyo. Kaparehas nung perfume ni Jacob.
"Of course. Why? Is there something wrong?" Sabi niya.
BINABASA MO ANG
Changes When I Met You
Roman pour AdolescentsSabi nila, ang pagbabago, mahirap yan. Pero kung para sa taong mahal mo ang mga pagbabagong gagawin mo, handa ka bang mag sacrifice ng mga bagay-bagay na nakasanayan mo ng gawin?
