Korku ve Gerilim hikayeleri ( CP )

Birbirlerini seven mevsimlikler

(Farklı bir tür denemek istedim, umarım hoşunuza gider)

Bir papatya açmıştı bahçe kenarında, gelen giden seviyor sevmiyor şeklinde oyunlarla papatyayı öldürüyordu ancak bahçenin ortasında açan Pembe gül, papatyanın bu yolunmuş ama pes etmemiş haline aşık olmuştu. Zamanla birbirleri ile anlaşmışlardı iki güzel çiçeklerdi taa ki, küçük bir aile gelip Pembe gülü satın alıncaya ve papatyayı yolana dek.

Pembe gül saksıya dikilmişti ama papatyayı ailenin çocuğu koparmış ve sadece saksının içine koymuştu. Pembe gül her dakika ağlıyor, hüzünleniyor ve dua ediyordu biricik papatyasının yaşaması için.

Papatya pes etmemeye kararlıydı ama sadece bir papatyaydı ve bunu bildiği halde imkanlarını zorladı ve saksıya kök salmayı başardı, bu dakika dan sonra hiç bıkmadan birbirlerini sevmeye devam ettiler. Sonbahar geldiği zaman ikisini de bir korku sardı gül daha fazla dayanamayacağını biliyordu ama papatyayı nasıl bırakabilirdi ki, yavaş yavaş papatyanın gözü önünde solmaya başladı ve en sonunda kuruyarak papatyanın üzerine çöktü, buna daha fazla dayanamayan papatya bir kaç saat içinde kendi kendine solarak intihar etti.

Küçük aile ise onlar solduktan sonra sadece yenisini aldılar ve eskisini çöpe attılar. Küçük ailenin çocuğu ise arkalarından bakarak şunları söyledi, “Güle güle Bay Papatya ve Bayan Pembe Gül.”