ACI VERİCİ MANZARA

A.V.M.~1

Multimedya: Ege Kandemir

O gün Ecem, Aras, Eylem ve ben okuldan dönüyorduk. Eylem Aras'ın sevgilisiydi, Ecem'i de ben seviyordum ama o bilmiyordu bir tek Aras biliyordu.

"Ege açılmak için neyi bekliyorsun gün batımını mı?" Dedi gülerek Aras.

"Aras ne açılması?" Dedi Ecem şaşırarak.

"Bu Ege vary- " lafını bitirmeden söze atladım.

"Aras susucak mısın susturma mı bekliyorsun?" Dedim ters ters yüzüne bakarken.

"Ege sakin ol Aras sen de sus aşkım ya" diyen Eylem'e itiraz edemeyen Aras hemen susmuştu. Ben de hemen Ecem'in yanına gittim.

"Ecem seninle konuşmam gereken bir konu var." Dedim ve Ecem el sallayarak ileriye doğru gitti. Karşıya baktığımda bir erkek geliyordu. Ecem'le konuştular ve Ecem tanıştırmak için yanımıza getirdi.

"Taner bak bu Ege, Ege bu da-"

"Bu da Taner dimi Ecem." Dedim ve el sıkışmadan terk ettim orayı. Az ilerideki parkta oturdum ve Ecem'leri seyrettim. Taner denen kişi herkesle el sıkışıp yanlarından uzaklaştı. Başımı ellerimin arasına alıp yere doğru bakıyordum.

"Ege neden Taner'le tanışırken terk ettin o çocuk çok iyi biri tanısan seversin."

"Ecem senin neyin oluyor bu?"

"..."

"Ecem cevap ver neyin o çocuk senin?!"

"Ege sakin ol!" Diyen Aras'a baktım.

"Sakin olamam ben Aras!" Dedim ve eve doğru yürüdüm.

"Ege bekle." Diyen Ecem'i Aras durdurdu.

"Ecem yalnız kalsın bence." Dedi ve ben eve doğru ilerledim.
Eve girdiğimde kalbim sıkışmıştı. Yere baktığımda annemin yanakları kesilmiş gözleri kapalı şekilde buldum. Hemen sağ tarafına baktığımda ise küçük kardeşim vardı bacakları kırılmış yüzü kan içindeydi. Kafamı kaldırdığımda başlarında, elinde kanlı bıçak olan her zamanki gibi sarhoş babam vardı.
Normalde sarhoş geldiğinde hiçbir şey yapmazdı ama bu sefer ikisinide öldürmüştü.
Evden çıkıyordum arkamı döndüğümde babam denen adam da yerde yatıyordu. Sanırım ben öldürmüştüm onu da. Ambulans çağırdım ve evin önündeki merdivenlere oturup ileriye doğru baktım. Ben az önce birini öldürmüştüm. Şuan ben bir katildim. Yanağıma dokunduğumda sırılsıklam olmuştu, buna galiba ağlamak deniyordu. Hayatım da ilk defa ağlamıştım. Ambulanslar ve polis gelmişti ben hâlâ merdivenlerdeydim.

"Ege! Ne oldu burada."

"Gidin buradan." Dedim gözyaşlarımı silerken.

"Ne oldu neden ambulanslar gel-"

"Size gidin dedim." Dedim ve kafamı merdiven korkuluğuna dayayarak ağlamaya başladım.

"Ege anlat ne oldu bak sen anlatmadan gitmeyeceğiz."

"Anlatınca gidicek misiniz?"

"Evet gidicez." Dedi Ecem ve Aras'lara doğru bakarak gitmelerini söyledi.

"Evet başbaşa kaldık anlat ne oldu Ege?"

"Sizden sonra eve girdim. Bir anda kalbim sıkıştı."

"Peki neden sıkıştı. Sen hiç ağlamazsın Ege ne oldu?"