"Ege neden geldin sana not olarak gelme demiştim."
"Babaanne seni dinlemeyecğimi biliyorsun. Ayrıca o resim neydi öyle?"
"İkinizin resmini çektim bilsayardan da çıkarttım fena mı olmuş?"
"İstemiyorum babaanne. Ecem'e yakın olmak istemiyorum. Ben yakın olursam Erdem öldürecek Ecem'i. Anlamıyorsunuz."
"O hiçbir şey yapamaz annesiyim evet oğlunu sevmiyor olabilir ama sözümden çıkmıyor o benim. Beni üzmüyor. O yüzden Ecem'e bir şey yapmaz, yapamaz."
"Demesi kolay. Anne öldüğü gün kendime gelemedim. Ecem ölürse hiç dayanamam babaanne yapma bunu."
"Ege sen yanımda olduğun sürece bana bir şey olmayacak buna inanman lazım." dedi Ecem ve elimi tuttu. Elimi tutmasıyla ellerimize bakmam bir oldu. Bunu yapmaman lazımdı bu yüzden elimi çektim.
"Neyse gidelim hadi daha kahvaltı yapacağız. Babaanne sen Ecem'le taksiye bin ben de motorla geleceğim."
"Tamam." dedikten sonra taksiyi çağırdım.
"Taksi 5 dakikay gelir." dedim ve beklemeye başladık.
"Ege Ecem ile özel konuşacağız da azıcık uzaklaşsana."
"Tamam babaanneciğim." dedim ve az ilerideki banka oturdum. Hâlâ o adamın mekanının önündeydik. Telefonu açtığımda mesajlar gelmişti. Baktığımda biri bizim sınıftaki bir kızdandı. Bir tanesi de Erdem'dendi. Bir dakika önce atmıştı. Hemen okudum.
Buradan uzaklaştır onları yoksa yapacağımı bilirim Ege. Onlar beş dakika içinde gitmeliler. Sen burada kalıcaksın. Konuşmamız lazım.
Cevap yazmak için buraya yaz'a tıkladım.
Onlara dokunmayacaksın şimdi gönderiyorum. Onlara bir şey yapmaya sakın kalkma.
Bunu gönderdikten sonra hemen yazıyor... çıkmıştı.
Ben bilmem onlar gitmeli yoksa olacaklara ben karışmam.
Demesiyle babaannemlerin yanına gittim.
"Babaanne taksi köşedeymiş ben sizi bırakayım olur mu?"
"Olur çocuğum sen de motorla önümüzden git."
"Olmaz yani işim var benim haydi siz gidin." dedikten sonra ikisinide öptüm.
"Ege azıcık beklesene." dedi Ecem ve babaannem de taksiye binip Ecem'i bekledi.
"Efendim Ecem?" dedim. Ecem de yaklaşarak ellerimi tuttu.
"Seni çok seviyorum sana bir şey olucak diye korkuyorum Ege gitme." demesiyle başını ellerimin arasına aldım ve gözyaşlarını sildim.
"Şiii tamam bana bir şey olmayacak merak etme tamam mı? Bir şey yaptırtmam ben. Ben gelesiye kadar babaannem sana emanet." dedikten sonra alnından öptüm.
"Tamam dikkat et kendine."
"Tamam." dedikten sonra taksiye bindi ve uzaklaştılar. Ben de banktaki kaskımı alıp yukarıya çıktım.
"Ne var Erdem?"
"Konuşmamız lazım."
"Acelem var söyle."
"Takside ki kişiye bakmadan neden bindirdin onları?" dedi sırıtarak.
"Yapmadın dimi? Onları kaçırmadın?"
"Bilmem belki yapmışımdır belki yapmamışımdır." dedi arkasına yaslanırken.
"Yapamazsın. O taksiciye azıcık gözüm kaydığında tanıdıktı senin adamın değildi o."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI VERİCİ MANZARA
Teen FictionEge yaşadıklarından hayata karşı pes etmemeyi öğrendi her ne kadar yıpransada...