ACI VERİCİ MANZARA

A.V.M~ 3

Multimedya: Eylem Dalkıran

Evden çıkıp eczaneye gittim. Babaannemin ilaçlarını aldım. Ecem'lere giderken evin önünden geçtim. Ve bir anda durdum. İlaçları da alıp eve girdim. İçerisini temizlenmişti. Kanlar yoktu. Bu nasıl olurdu ama? Ben kadın tutmamıştım ki. Bir anda ev telefonu çaldı.

"Alo." dedim ama numaranın kime ait olduğunu bilmiyordum.

"Ege neden eve girdin?" yine o adamdı. Eve girdiğimi nereden biliyordu?

"Bana bak lan pezevenk seninlen işimiz daha bitmedi. Takip ediceğine karşıma gel!" dedim.

"Bir gün karşına gelicem Ege. Ama sen de annen ve kardeşin gibi gidiceksin." dedi.

"Beni tehdit etme. Erdem Bey. Gerçi sen Bey demeyi haketmiyorsun. Ama şunu bil ki ben seni öldürmeden gitmeyeceğim." dedim ve kapattım.
Sinirlenmiştim. Hemen odama gittim ve eşyalarımı bir valize koydum. Başka valiz çıkartıpta annemin ve kardeşimkileri ona koydum. O adamın da en sevdiği eşyaları içerideydi. Hemen evin içine gaz döktüm ve dışarıya çıktım. Dışarıya çıkınca ateşe verdim evi. Şuan beni takip ediyorsa çıldırıp karşıma çıkardı. İlerlerken bir anda Aras'ın telefonu çaldı. Telefonumu parçaladığım için onunkini almıştım. Yine o arıyordu.

"Evi ateşe verdin çıldıracağımı sandın. Aksine çok sevindim. Çünkü sen çıldırdın." dedi gülerek.

"Ben de çıldırmadım. O evde kimse kalmıyorsa zaten o evin durması hata en iyisini yaptım bence ben." dedim ve yine yüzüne kapattım.

Ben bilmiyorum sanki senin çıldırmadığını. Aklı sıra beni çıldırtmaktı ama başaramayacaktı.

Bunları düşünürken Ecem'in evine gelmiştim. Kapıyı çaldığımda Ecem açmıştı.

"Hoşgeldin." dedi elimdeki ilaçları aldıktan sonra.

"Pek hoş bulmadım." dedim ve salona geçtim.

"Neden bulamadın Ege Bey hayırdır yani hoşbulman için ne yapabilirim?"

"Bir şey yap dedim mi sadece hoş bulamadım dedim."

"Gıcık insan." dedi ve sinirlenip babaannemin yanına oturdu.

"Kızım sen buna bakma onun kafası karışık ne yapacağını bilmiyor."

"Annesi ve kardeşi öldü diye bir şey yapmak istemiyorum ama zorluyor teyze ya."

"Ecem ne yapıcaksın söylesene bi? Merak ettim de. Annem yok diye kardeşim yok diye gücüm eksilmedi. Daha çok güçlendim. Güçlendim ki o şerefsiz Erdem'i dövmek için."

"Ege öyle demek istemedim."

"Ne demek istedin ya sen he bi söyle yani demek istediğin şey beni küçümsemek değil mi ailem yok diye."

"Ege sakin ol evladım kızı yanlış anladın."

"Babaanne ben çıkıyorum. Siz iyi anlaştınız takılın." dedim ve kalktım. Kalktığım gibi kapı çaldı. Açtığımda Aras ve Eylem karşımdaydı.

"Hoşgeldiniz." dedim hafif gülerek.

"Hoşbulduk ta senin bu halin ne?" dedi ve Ecem de karşılamak için gelmişti.

"Hoşgeldiniz." dedi ve Eylem'i öptü.

"Hoşbulduk." dediler ve anlatmaya başladım.

"Ecem sinirlerimi bozdu o sıkıntım ben de tam çıkıyordum sen de iyi geldin hadi beraber çıkalım." dedim ve Aras'ın kolundan tuttum ve çıkmak için çekiştirdim.