Özgür ;
Sahilde uyuya kalmamak için kalktım ve yürümeye başladım. O salak şeyle burda tanışmıştık ve onu o zaman o kadar çok beğenmiştim ki şimdi onu düşününce midem bulanıyor desem yalan olmaz herhalde. Saat gece yarısını çoktan geçmişti ve sokaklarda kimse kalmamıştı. Aylak aylak bi oraya bi buraya sallana sallana yürüyodum. Telefonumun çalmasıyla elimi cebime attım ve telefonu çıkardım Berk arıyordu uzun süredir onunla hiç konuşmamıştım kesin işi düşmüştü yoksa aramazdı.
" Alo."
" Naber Özgür. Nasıl gidiyo?"
" Iyilik ne olsun. Hayırdır lan ne iş niye aradın? "
" Sağol aga bende iyiyim yaa."
" Şakayı bırak olum ne oldu çabuk söyle. "
" Hmmm. Seni çok mutlu edecek bi haber var desem yeterli olurmu ha."
" Söyle lan hadii. "
" Geçen gün bizim Yetimhaneye gittim. Biri Yetimhaneye yardım yapmış ve inanmayacaksın ama 3 yıldır da yapmaktaymış. "
" Eee banane lan bundan. Ben ne yapam yardımı. "
" Salak herif yardımı yapan bi kız ve kızda............. Dünyaymış..."
Sanki herkes üstüme geliyor du Dünya meselesinde ama neden.. Uzun süre sessiz kaldım sonra.
" Saçmalama olum. Bari sen yapma lan. Ne Dünyası? Dünya öldü ya öldü anlayın artık şunu be."
Sinirden köpürmüştüm resmen ama gözlerimde dolmuştu hani.
" Saçmalamıyorum salak. Senin için herşeyi öğrendim ev adresini bile aldım. Kardeşimizi düşünelim dedik yine suçlu çıktık lan."
" Adam gibi anlat dicem ama sen kapa adresi mesaj at ben galiba boku yedim. "
" Tamam aga."
Bi kaç dakka sonra mesaj gelmişti ve evet gerçekten de Dünya doğru söylemişti o BENİM DÜNYAMDI.
¤ ¤ ¤ ¤ ¤
Yarım saat sonra Dünyanın evine gelmiş hızlı adımlarla içeri girmiştim. Ortalık çok sessizdi hızlı bi şekilde yukarı çıktım odasına girdim ama odada kimse yoktu. Sadece banyonun lambası yanıyordu. Banyoya doğru gittim ve kapıyı itip içeri girdim ve gördüğüm manzara karşısında şoka girmiştim. Dünyanın bedeni küvette suyun üstüne çıkmış ve dudakları morarmıştı yanına gittim eğildim ve nabzına baktım sonrada elimi çekip kafamı ellerimin arasına alarak ağlamaya başladım.
VE İŞTE ONU BIRKEZ DAHA KAYBETMİŞTİM...
¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤
" Özgürrr kendine gel olum hadi. "
Berkin sesi kulaklarıma çok ağır geliyordu. Dayanamıyordum artık yerden kalktım ve bonyodan dışarı çıktım Dünyanın yatağına oturdum ve olanlar yani yaptıklarım aklıma geldikçe deli oluyorum tabi gözyaşlarım da cabası.
Berk yanıma geldi elini omzuma koydu.
" Keşke daha önce öğrenebilseydim kardeşim. Çok Üzgünüm. "
dedi ve odadan çıktı. Şimdi yalnızlığın dibine vurmak için iyi bi zamandı. Dünyaya inanmadığım için kendimden nefret ediyorum.
Gözyaşlarımı silip ayağa kalktım. Ben Dünyanın öldüğünü anladık dan sonra Berki aramıştım Berkde ambulansa haber vermişti. Polisler gelmiş bişeyler sorup bakınıp gitmişler ve bana da Dünyanın yazdığı mektubu bırakmışlardı. Elimi arka cebime attım ve mektubu çıkardım ve başlangıcı bile canımı yaktı.
Özgür....
Biliyorum sen ne olursa olsun benim hala yaşamadığımı idda edip duracaksın. Ama ben ölmedim Özgür neyse artık bunu tartışmayalım çünkü hiçbir anlamı kalmadı. Seni hep bekledim ailem öldükten ve yaşadığım onca eziyetten sonra tek dayanağım sendin Özgür.
Bütün param senin geriye kalan herşeyim senin ve ben bile hala seninim Özgür.
Geceleri dışarda değil bu evde kal beni unut ve yeni bi hayata başla. Çok Üzgünüm Özgür seni hala çok sevdiğim ve sensiz yapamadığım için Üzgünüm Özgür. Seni tekrar kazanmak beni çok mutlu etmişti ama bana keşke inansaydın Özgür. Seni seviyorum ama beni unut. Gözyaşı denen şey hiç akmasın gözlerinden.
Yanında değilim belki ama seni çok sevdiğimi bil ve üzülme sakın.
Avukatım yıllık yapılması gerekenleri ve mirasın senin üstüne olduğunu biliyor artık bütün atılacak imzalar senin.
Kendine hakim ol tamam mı.
Kendine iyi bak ÖZGÜRÜM...
Kağıdı katlayıp cebime geri koydum ve gözyaşlarımı sildim onun istediği gibi olacaktı. Dünyamın istediği gibi olacaktı herşey. ..
