Z

255 11 0
                                    

Zeynep;

Biraz dışarda durduktan sonra saat tam 12.40'da depoya geri girdim. Özgür ellerinden kelepçeli bi şekilde duvarda asılı duruyordu ayaklarını kelepçelememişlerdi nasıl acıyacaktı canı şimdi. 

" Uyandırın şu piçi! "

Adamlar Özgürün kafasından aşağı bi kova suyu döktüler. Özgür boğuluyormuş gibi uyandı sağa sola bakıp ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Yanına gidip yanağına elimle bi kaç defa vurdum.

" Eeee Özgür fantezimi beğendin mi?"

" Ne istiyon kızım benden."

Nefes nefese söylemişti bu cümleyi.  Arkamı dönüp düşünmeye başladım ona ilk ne yapsam acaba en iyisi ona soralım.

" Bak Özgür seninle bi oyun oynayalım ha ne dersin. "

Özgüre dönüp baktığımda o koca gözlerini bana dikmiş öfkeyle bakıyordu.

" Ne oyunu?"

Karşısına sandalye koyup oturdum.

" Ben sana soru sorcam eğer doğruyu söylemessen acıyla ödüllendiricem seni. Hatırladığım kadarıyla acıyı çok seviyordun Özgür. "

Özgür kafasını salladı.

" Ya doğruyu söylersem?"

" O zaman da..... Onu o zaman düşünürüz."   deyip konuyu kapattım.

Sandalyede arkama yaslandım ve Özgüre bakmaya başladım.  Canı çok yanıyordu kesin ve bu benim çok hoşuma gidiyor.

" Bu depoyu hatırladın mı?"

" Hayır. "

" Hayır Özgür biraz beynini yor bakalım hatırlaman lazım. "

" Hatırlamıyorum."

Özgür kafasını iki yana salladı ve bana bakmaya devam etti.

" O zaman sana başka bi soru....

Beni hatırladınmı peki Özgür?"

¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤

Özgür;

Neydi bu şimdi ne biçim bi soruydu ben bu kızı daha önce sadece sahilde görmüştüm.

" Evet... Seni sahilde görmüştüm. "

" Yalan söyleme lan. Daha geçmişten beni hatırlıyormusun?"

Zeynep'in yüzüne uzun uzun baktım ama hala hatırlamamıştım. Zeynep karşımda sinirlenmeye başlamışdı..

" Hatırlayamadım anla artık. "

Zeynep bi hışımla ayağa kalkıp yanıma geldi. Kafamdan tutup gözlerine yaklaştırıp bağırmaya başladı.

" Hala mı hatırlamıyorsun ha."

" Hayır. "

Zeynep kafamı bırakıp arkasını döndü ve sandalyeye oturdu.

" Beylerrr Özgür beyin hatırlamasına yardımcı olmak lazım dimi. "

Adamlar bana bakıp sırıttı sonrada yanıma geldiler.

" Çıkarın şunun üstündekini."

Adamlar tişörtü yırtıp aldılar üstümden.

" Oooo kas yapmışsın Özgür. Dünyanın parası sana yaramış anlaşılan. "

Dünyayı nerden biliyordu bu .

" Şimdi sana çok güzel bi desen yapalım ha ne dersin Özgür. "

" Sen Dünyayı nerden biliyorsun."

" Bence şimdi sorman Gereken bu değil Özgür. "

Zeynep kafasıyla adamlara işaret verdi ve adamlardan biri beni tutup diğeri elindeki bıçakla göbek deliğimin üstünden aşağı doğru bi Z şekli yaptı....

Canım acayip yanıyordu ama dişlerimi sıkıp acıyı bastırmaya çalıştım. .

¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤

Zeynep;

Özgür gözlerini bana dikmiş acıyla bana bakıyordu. Göbeğine yapılan Z harfinin her tarafından kan akıyordu.

" Eee Özgür nasıl hoşuna gittimi."

" Kimsin sen yaa."

" Yavaş yavaş anlayacaksın Özgür. Yavaş yavaş. "

Ayağa kalkıp depodan dışarı çıktım.  Elim istemsizce karnıma gitti. Ona bunu ödetecektim...

ÖZGÜRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin