Almanya'nın Berlin şehrinde büyük savaş vermekte olan aile sonunda kendi hayatlarında vermekte oldukları savaşı kaybediyorlar.Her nekadar Frenklin mükemmel savaşçı olmasına olsada bu karınlarını doyurmaya yetmiyordu.Ve o Almanların yüksek fiyatlı evlerinden birinden kovuldular. Gidicekleri yeri olmadığı için Frenlin'in aklına sadece en yakındaki orman geliyor ve ailesini korumak için yola koyuluyordu.Ormanda kurdukları bir çadırda yaşamaya başlamışlardı.Christian elinden birşey gelmesede ailesini doyurmaya çocuklarına iyi bir anne olmaya çalışıyordu ama hayat buna izin vermedi. Aniden ilerden gelen gürültü küçük Samuel korkudan ağlamaya başladı.Abla Case küçük kardeşini susturmaya çalışıyordu.Aniden etraflarını sarıldığını anlayan Frenklin küçük Samuel'i ablasının kucağına verdi ve ağzından şu sözcükler döküldü
"Case küçük kardeşin Samuel sana emanet sanırım buraya kadar ona ve kendine iyi bak ben elimden geleni yapmaya çalışacağım ama ben bir savaşçıyım beni sağ bırakacaklarını hiç sanmıyorum."
Frenklin'in gözleri doldu ama elinden bir şey gelmiyordu elleri titreyen Frenklin zorda olsa eşinin omuzunu tuttu anlına ölümün soğukluğu ile karışık ter ile anlına son bir öpücük kondurdu.Buna dayanamıyan Christina hıçkırarak ağlamaya başladı.İşte o an kimi zaman hayat kurtaran o mermiler bu defa bir hayat karartmıştı.
Frenklin gerçek güçlü bir savaşçı edasında küçük Samuel ve aile fertleri önünde yere yığılıverdi.
Askerlerden birisi Christina'yı esir aldı.
Baş komutana çocukları sorduklarında ise "Onlar işimize yaramaz bırakın bu ormanda çürüyüp gitsinler"
Tabiki bunu söylerken ileride başına geleceklerini bilememişti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YOKSUL SAVAŞ
Actionİki can tek yürek.Bir yürek iki canı nasıl taşırki.. "Küçük Samuel sana emanet" Hiç insanın hayatını 4 kelime değiştirir mi ama değiştirdi... Küçük Samuel büyüyüp ve bütün bunların hepsini düzeltecek ti taki o kız gelinceye kadar...
