Fuck Under the Thin Sheets

TODAY

For the past four years of my life na puno na ng luha at hinagpis ngayon lang ako nakabawi. for the years ofmy life there are only two things that I gained, money and that M.D.

hindi naman ako kagandahan or sobrang talino at lalo na, mayaman. wala ako yaman wala ako nun noon. ang tanging dala ko lang ay aking mga pangarap. never have I thought that i will be able to

reach where I am now. nakakatuwa hindi ba? I must be happy now. sa wakas na sa akin na ang pinakamimithi kong dalawang letrang dagdag sa pangalan ko. Pero sabi nga nila diba "malungkot sa itaas" i smiled with those thoughts. inayos ko na ang white coat ko at lumabas na ako ng CR

para makabalik sa station ko. tinapos ko na mga nakabinbin na paper works ng tinawagan ako ng consultant ko. "Doc Reyes can we talk?" " sure doc. tungkolpo saan?" magalang kong tanong sakaniya.

"it's been three years doc since you started your residency here and I must say na isa ka sa mga doctor na hinahangaan ko dito sa ospital. that's Why I'm writing you a recommendation na maging permanent ka dito" nanlaki ang mga mata ko sa tuwa at sorpresa

"naku doc maraming maraming salamat! I promise you to do my best and hindi po kayo magsisi" ngumiti siya saakin."just keep up the good work doc" saka na siya umalis.

masaya ako bumalik sa nurse's station sa emergency room. "congrats doc!" sabi ni lorraine, my bestfriend. "thank you doc. congrats din sayo" she just smiled at me.

"inom tayo mamaya?" tanong niya saakin

"pass muna" sabi ko sakaniya dahil ilang oras nadin naman ako gising.mukhang naintindihan naman niya at umalis na siya para sa rounds.

"nurse mag out nako ha." tumigil ang tibok ng puso ko sa narinig kong boses. patuloy ko tintapos ang mga discharge summary na kailangan ko tapusin bago ako umalis at nagkunwari akong walang narinig

"wow doc. pogi natin ha.may date ata tayo?" tanong ng nurse. nakita ko siya ngumiti

"yeah. darating si gabriella e" saka na siya umalis.

"ang gwapo gwapo talaga ni doc. delos santos ano?" sabi ng isang nurse

"oo nga. ang swerte swerte tuloy ni gabriella"

"malas nung girlfriend niya daw nung med school. yung nang iwan sa kaniya?"

"sino nga ba kasi yun?"

"walang may alam e.wala naman may gusto mag sabi"

nanlumo ako sa mga narinig ko. oo alam ko. alam ko nuknukan ako ng malas dahil iniwan ko siya dahil pinakawalan ko ang nag iisang taong nagmahal saakin. di ko namamalayan na may luha na sa mga mata ko.

sumandal muna ako sa upuan at pumikit saglit.

"pagod ka na ba?ako na tatapos diyan umuwi at magpahinga kana" minulat ko mga mata ko at nakita ko si andre,ang boyfriend ni lorraine.

"hindi ayos lang-"

"corinne, you've been here for a long time.give yourself a rest okay?" i just nodded at him.

inayos ko na mga gamit ko at ang sarili ko at saka nako nagpaalam sa kanila. dumiretso nako sa parking at sa sasakyan ko at saka nako umuwi at nagpahinga. 

halos ganun naman araw araw ang routine ko. it's always been hospital-Bahay for the past few years.

kamusta kaya siya? is he happy? well i hope he is. it's been years at wala akong ibang ginusto kung hindi maging masaya siya. lahat. kaya ko gawin para sakaniya. kahit ikamatay ko pa.

isn't amazing how time can separate two hearts that used to be one and whole?

when you used to look at him in the yes before then before you know it, you cannot even face him.

************

curious with corinne and kurt's story?please stay tune and read.

comment,vote and be a fan guys.maraming salamat sa mga nakabasa na at magbabasa palang. love you guys