Unforgettable Love [ Sequel to You changed me n.g]

Chapter 15

''Μίλα'' του είπα και τώρα η φωνή μου ακούστηκε τόσο δυνατή μέσα στην τόση ησυχία που επικρατούσε ανάμεσά μας 

''Είναι κάτι για το οποίο ούτε εγώ γνώριζα,το έμαθα όταν εσύ έφυγες για την Ελλάδα'' δεν με κοιτούσε στα μάτια και γνώριζα από τώρα ότι αυτό που θα έλεγα στην συνέχεια δεν ήταν κάτι καλό.

''Πες μου όμως...''

''Όταν έφυγες δεν μπορούσα να διαχειριστώ τον θυμό μου, και κάθε βράδυ μεθούσα. Γι'αυτό μερικοί φίλοι με έπεισαν  να πάω σε έναν ψυχολόγο, για να με βοηθήσει ,να με συμβουλέψει. Την μια μπορεί να ήμουν καλά και σε μια στιγμή η διάθεσή μου μπορεί να άλλαζε και να τα έκανα όλα κομμάτια. Είχα καταλάβει ακόμα και εγώ ότι χρειαζόμουν βοήθεια. Διαγνώστηκα με διπολική διαταραχή'' τώρα σήκωσε το βλέμμα του και κάρφωσε τα μάτια του στα δικά μου. Προσπαθούσα να αφομοιώσω όλα όσα μου είχε πει, ενώ η τελευταία φράση του καρφώθηκε στην καρδιά μου σαν μαχαίρι. Χωρίς να το καταλάβω άρχισα να κλαίω.

''Μην κλαις σε παρακαλώ. Όλα θα πάνε καλά'' είπε και με αγκάλιασε σφιχτά

''Εγώ θα έπρεπε να σε καθησυχάζω και εγώ κλαίω σαν μωρό'' σκούπισα τα δάκρυα μου και τον κοίταξα. Μου χαμογέλασε και ήταν σαν μην υπήρχε τίποτα για το όποιο έπρεπε να ανησυχούμε. 

''Έχεις ξεκινήσει θεραπεία;'' τον ρώτησα

''Ναι. Αλλά, τέλος δεν θα συζητάμε άλλο για αυτό'' σηκώθηκε και άπλωσε για ακόμη μια φορά το χέρι του.

''Που πάμε πάλι;'' γέλασα 

''Πάμε να φάμε κάτι γιατί πείνασα. Είμαστε στα μέρη σου τώρα, εσύ πηγαίνεις και εγώ απλά ακολουθώ'' είπε και με γαργάλησε απαλά στην μέση

''Λοιπόν επειδή ξέρω ότι τρελαίνεσαι για νουντλς , θα πάμε σε ένα πολύ καλό μαγαζί εδώ πιο κάτω που άνοιξε πρόσφατα.'' 

----------------------------------------
Μολις είχαμε παραγγείλει και περιμέναμε να ετοιμάσουν τα νουντλς.
"Θέλω να σε ρωτήσω κάτι αλλά δεν θέλω να θυμώσεις" μου είπε και το ύφος του ήταν σοβαρό
"Ρώτα με" γέλασα και του εγνεψα να συνεχίσει
"Εσύ και ο Jc ήσασταν..." κούνησε το κεφάλι του "εννοώ είσαστε ζευγάρι;" τα μάτια του έμοιαζαν θλιμμένα
"Δεν ήμασταν ούτε είμαστε ζευγάρι Nash ,γιατί αν ειμασταν δεν θα ήμουν τώρα εδώ μαζί σου" του είπα χαμογελοντας σαν να μαλωνα ένα μικρό παιδί.
"Ώρες ώρες μου φαίνεται ότι μου φέρεσαι σαν να είμαι παιδάκι" είπα κάπως νευριασμένος
"Έτοιμες οι παραγγελίες σας" φώναξε η κοπέλα από το ταμείο και πλησιάζοντας αφού μας έδωσε την τσάντα με τα φαγητά έκλεισε το μάτι στον Nash. Εγώ απλά γέλασα με τον τρόπο που κοκκινισε ολόκληρος ο Nash και τον ακολούθησα έξω.
"Δεν πιστεύω να ζηλεψες" είπε κάπως επιφυλακτικά
"Σου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη" του γέλασα και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο
"Αλήθεια;" είπε και έμοιαζε περήφανος
"Ναι, απλά αν με κερατωσεις θα σου βγάλω τα μάτια" του χαμογέλασα πάλι και εκείνος γουρλωσε τα μάτια του και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν γελάσω δυνατά με την αντίδραση του
-------------------------------------
Σας ευχαριστώ και σας αγαπώ

Vote

Like

Comment