30 Days In Captivity

Hoofdstuk 11

Dag 3D
◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

P.O.V Toni

Roos viel in slaap en legde haar zachtjes op het bed. Stond op en ging terug naar de woonkamer. De jongens stonden samen te praten.

"Ja, we zullen haar dan zo straffen."

Zei Rowan naar Don. Don grijnzde.

"Ze klinkt heel koppig dat meid. Zelfs sterk."

Ik ging naar Rowan toe.

"Welke straf krijgt ze?"

Vroeg ik boos. Rowan lachte.

"We gaan haar straffen voor de meisjes. Ze gaat zweep slagen krijgen. Ik zal die geven."

Rowan grijnzde. Ik schudde mijn hoofd.

"Nee, ik doe het. Ik zal haar straffen."

Rowan keek me boos aan.

"En waarom jij!?"

Vroeg hij boos.

"Omdat ik de leider ben en ze de pistool van mij af nam."

Hij wilde protesteren, maar wist dat niks zal werken. Hij knikte en ging weg. Ik hoorde voetstappen achter me en keek om. Peter kwam naar me toe.

"Hoe is ze?"

Vroeg hij ongerust.

"Goed. Ze zal het overleven."

Ik ging dichter naar hem toe en fluisterde:

"Breek haar hart en ik breek jou mooie gezichtje. Begrepen?"

Hij knikte en ik liep naar de sofa. We zaten allemaal samen en de ze zaten te gamen en schreeuwen. Na een paar uur hoorde ik zachte voetstapjes naar me toe komen. Ik keek naar links en zag Roos naar me toe lopen. Ze kwam naar me en wilde net naast me zitten toen ik haar op mijn schoot trok. Ik wikkelde mijn handen om haar en begroef mijn gezicht in haar nek holte. Na een paar minuten hoorde ik voetstappen naar ons toe komen en Roos bewoog bang, zoals ze weg probeerde te komen.
Ik keek op en zag Rowan ons met een grote grijns op zijn gezicht naar ons te kijken.

"Het is tijd."

Zei hij en Roos keek me bang aan. Rowan trok roos van me af en ze schreeuwde bang.

"Nee! Rowan alstublieft!"

Hij hief haar op en ze stribbelde tegen hem. Ze keek me met betraande ogen aan en hoopte dat ik hem zal stoppen. Ik keek naar voor met een kille blik en bestede geen aandacht op haar. Hij nam haar mee naar beneden waar alle cellen waren. Alle jongens stonden ons al op te wachten. Rowan maakte haar bijde handen vast en trok de touw totdat haar handen ver gestrekt waren. Ze stond me bang aan te kijken en ik keek haar serieus aan. Ze stond oog in oog met me en de meisjes waren achter me. Riwan gaf me een sweep en grijnsde.
Haar ogen werden groot en ik hoorde de meisjes achter me bang weg trekken.
Ik draaide naar ze om.

"Dit meisjes, is de straf dat we zullen geven aan de meisjes die weg proberen te lopen. Zie hier. Een mooi meisje dat zwak lijkt, maar eigenlijk sterk is. Ze had gisteren drie meisjes bevrijd. Ze zal er voor gestraft worden. Dit is een teken dat jullie hier nooit weg komen en dat jullie te zwak zijn."

Ik ging achter Roos staan.

"Alstublieft Toni."

Rowan scheurde haar trui zodat haar rug bloot was. Ik sloeg haar en ze schreeuwde het uit.

"Je hebt het mis!"

Schreeuwde ze. Iedereen keek haar raar aan.

"Dit is geen teken van zwakte maar kracht. Ik had drie meisjes bevrijd en moet wel de prijs betalen, maar dit is een overwinning. Geef nooit op meisjes. Ik had niet op gegeven en de meisjes zijn nu vrij."

Vervolgde ze en ik gaf haar nog een slag. Ze schreeuwde weer. Ik gaf haar nog een slag en nog een slag tot dat haar rug bloede. Ze weende, maar keek de meisjes met opgeheven hoofd aan. Na 10 slagen stopte ik. Rowan maakte haar los en ze viel in mijn handen. Ik legde haar op mijn rug en ging met haar naar mijn kamer. Ik legde haar op het bed met haar rug naar boven. Ze kreunde pijnlijk bij elke beweging. Ik nam een kom met water en een vod. Ik depte die in het water en depte haar rug. Ze kreunde en kneep de deken.

"Het spijt me."

Zei ik zacht en schraapte mijn keel.

"Waarom?"

Vroeg ze en kreunde van de pijn.

"Rowan wilde dat doen, maar ik stond er op om het te doen. Als hij het had gedaan dan was jou vlees er af gevallen."

Ze zuchtte en stond op alsof ze niet meer pijn had.

"Gaat het?"

Vroeg ik verward. Ze glimlachte gerustellend.

"Ik moet alleen verband aan doen."

Ik knikte en nam de verband. Rolde die rond haar naakte boven lichaam. Ze ging liggen en keek naar de deur. Er liep een traan naar beneden.

"Hoe kon je dat over me zeggen?"

Vroeg ze zacht. Ik begon medelijden te krijgen. Nee, Toni ze is net als alle andere meiden. Ze speelt met je gevoelens. Als je op haar valt zal ze jouw hart breken als haar. Maar misschien is ze anders? Nee, stop. Na een tijdje viel ze in slaap. Zachtjes stond ik op en sloot de deur achter me. Liep naar de jongens toe en plofte op de sofa. Sky kwam naar me met twee glazen shots en duwde eentje in mijn hand. We deden een proost en dronken op.

"Waar zijn de jongens?"

Hij gebaarde naar boven.

"Aan het gamen. Zullen we gaan?"

Knikend stond ik op en hij volgde me naar buiten. We liepen naar boven waar de andere waren. Paar zaten te gamen en een paar speelden tafel tennis.

"Hey Toni kom spelen."

Ik schudde mijn hoofd en ging zitten.

"Jullie weten dat ik niet van gamen hou."

Zei ik lachend en keek naar het scherm.

"Schei toch uit!"

Riep Riven en duwde een controler in mijn hand.

"Goed, maar ik ga winnen."

Zei ik en hij hief zijn neus op.

"Had je gedroomd."

Grinnikte hij en we begonnen met gamen.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Hola! Wat denken jullie van deze hoofdstuk? Vinden jullie Roos sterk of zwak?
Bedankt voor +1,7k.