30 Days In Captivity

Hoofdstuk 34

Day 22A

P.O.V Roos

Het is al twee dagen geleden dat ik uit mijn kamer was. Ik had Ash niet meer gezien . Soms kon ik Toni's geschreeuw horen wanneer hij werd gemarteld. Elke keer weende ik en begon op de deur te bonken. Ik lag op bed en staarde naar buiten. Ik wil uit. Het frisse lucht in. Puck kwam op mij zitten en begon te huilen.

"Ik wil ook naar buiten."

Zei ik en knuffelde Puck. Hij likte mijn handen en ging dan terug liggen. Ik ging ook liggen met Puck naast me. Met gesloten ogen luisterde ik naar mijn omgeving. Het ademhaling van Puck, vogels die fluiten, het getik van de klok en nog mensen praten die in dit huis leven. Ik hoor Puck grommen en ik open mijn ogen. De deur wordt open gemaakt en ik kijk bang naar Rowan die naar binnen kwam. Hij grijnsde en sloot de deur achter zich.

"Ben je klaar om jou kant van onze overeenkomst te maken?"

Ik schudde mijn hoofd van nee en ging op mijn knieën zitten op het bed.

"Ik ga niks doen van dat je wilt. Ash weet toch dat ik probeer weg te lopen. Plus ik had het geprobeerd. Het is niet alsof ik het nu deed."

Hij keek me met een woedende blik aan.
Hij deed een stap naar mij toe en Puck gromde. Hij stopte en keek boos naar Puckje.

"Jij zal er voor boeten hoer."

Ik glimlachte kwaadaardig en hij ging weg. Ik heb dit keer gewonnen. Ik ging terug liggen en de deur ging na 10 minuten open. Ik keek verveeld naar de deur en wilde net op Rowan schreeuwen. Maar dat was hem niet, maar Ash. Hij keek me boos aan.

"Waar is het?"

Vroeg hij en ik keek hem vragend aan.

"Waar is wat?"

Vroeg ik bang, misschien zelfs half boos.

"Het mes die je hebt gepakt."

Ik knijp onbegrijpelijk mijn ogen half dicht.

"Wat bedoel je?"

Vroeg ik verward en stond op. Ik liep naar hem toe maar niet te dichtbij.

"Roos speel geen spelletjes met me."

Zijn ogen veranderden naar donker blauw en ik huiverde. Dit is niet goed. Rowan kwam in de kamer en zocht naar iets.

"Naar wat ben je op zoek sukkel!? Er is hier niks!"

Zei ik geïrriteerd. Rowan ging naar mijn bed en hief de matras op. Ash staarde me aan en keek dan naar Rowan toen hij een mes tevoorschijn hield. Geschokt deinsde ik achteruit want ik wist wat er zal gebeuren. Rowan heeft me er ingeluist.

"Ik had het daar niet gelegd. Ik beloof het. Ash alsjeblieft geloof me."

Zei ik panikerend en Puck kwam voor me staan. Ash keek Puck boos aan.

"Als ik jou was zou ik dit mormel in de badkamer op sluiten want als hij me aanraakt gaat hij dood. En dat zal jou schuld zijn."

Ik schudde mijn hoofd en nam Puck zijn halsband vast en trok hem naar de badkamer. Ik wil niet dat hij pijn zal hebben door mij. Ik draaide me om na dat ik de deur sloot en werd opeens tegen de muur ernaast geduwd. De lucht werd uit mijn longen geperst en ik hapte naar adem. Mijn rug deed pijn en ik keek Ash bang aan. Hij kwam naar me toe en zette zijn hand op mijn keel. Hij kneep er in en ik probeerde te ademen. Ik begon tegen te stribbelen. Ik keek hem met grote betraande ogen aan.

"Alsjeblieft."

Piepte ik uit en hij keek me maar boos aan. Hij liet me los en ik ademde diep in en kuchte hard. Ik wreef over mijn keel en keek hem aan.

"Ik heb het daar niet gelegd. Ik beloof het. Iemand heeft me er in geluisd."

Zei ik zacht en stapte dichter naar Ash. Mijn hart klopte tekeer en ik hoorde dat Ash zijn adem inhield. Ik legde mijn hand op zijn borst en kwam heel dicht naar hem toe.

"Waar is die Ash die ik mee ging eten? Waar is Ash die me mee nam naar de strand en zacht en lief was, maar ook eng en machtig?"

Vroeg ik zacht en er liep een traan naar beneden. Ash ademde uit alsof hij al heel lang niet heeft geademd.

"Rowan hoe kwam je aan die mes?"

Vroeg Ash zonder om te draaien. Rowan lachte.

"Van onder het bed meneer."

Zei Rowan grijnzend. Ash hief zijn hand op en Rowan kwam snel naar hem toe en legde het mes in zijn hand. Ash nam het mes beet en bekeek het.

"Hoe kon ze er aan gekomen hebben?"

Vroeg Ash en keek me aan. Hij keek me in mijn ogen en ik keek niet weg.

"Van toen de anderen haar waarschijnlijk haar eten gaven."

Ash barste in lachen uit en ging naar  Rowan toe. Hij zette zijn hand op Rowan schouder en kneep er in.

"Dat kan niet."

Zei Ash dodelijk. Rowan keek hem verward aan.

"Hoe bedoelt u?"

Vroeg Rowan en slikte een brok weg.

"Één de mes is niet vies van haar eten. Twee ze kreeg geen metalen bestek en drie ik gaf haar al die 2 dagen haar eten."

Zei Ash boos en bij elke reden kneep hij harder in Rowan's schouder totdat hij op de grond belande.

"Je weet wat de gevolgen zijn toch?"

Vroeg Ash naar Rowan en haalde zijn geweer uit. Hik richte die op Rowan en bleef zo staan.Ik werd bang en wilde hem stoppen, maar herinnerde me alles want Rowan me aan deed. Nee, ik ben niet als hem.

"Stop! Ash je moet hem niet doden."

Zei ik snel en Ash grinnikte.

"Deze man deed alle slechte dingen die hij wist te doen met je en je verdedigt hem? Hij zou dat niet doen voor jou hoor."

Ik slikte een brok weg en keek naar Rowan.

"Ik ben niet hem en ik herinner me heel goed wat hij deed. Maar zoals ik al zei. Ik. Ben. Niet. Hem."

Ash knikte en draaide terug naar Rowan. Hij opende zijn mond en zei:

"Dit is je geluks dag."

En schoot.

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇
Waaat!? Rowan is dood!? Damn had ik niet verwacht.

Ps vergeet niet om naar mijn nieuwe verhaal te kijken die na dit verhaal zal gepubliceerd worden. Love u all