(A/N: “Wag muna tayong mag-focus sa kaharutan ng Mel&ErnestoLoveTeam , dahil i-spoil ko lang kayo sa next book po ng MARS. Awtsu, this coming April na. Not so sure kung anog araw, pero, after nito, start ko na siya. This chapter is teaser lang para sa next book ko po! Yehey!!! *clap.clap.Clap.
So, wala nang paligoy-ligoy pa, atin nang makilala si Mr. Kim Cerano.)
(SHY’s POV)
(A/N: Asking why, its Shy’s POV? Nah! Malalaman niyo rin!)
December 29, 2***
3 days before New Year!!!!
Pagkagising ko ng umaga, syempre punta agad sa Toilet. Daily routine, pag pasok, mag toothbrush, then, take a shower, after maligo, magbibihis, ida-dry ang hair, mag-apply ng light make-up, magsasapatos, and last, mag-gi-gm sa MARS, PARS, and GAZER with Jomelyn, Gervin, Roy at Carlo.
Grabe, dumaming ng ganoog kabilis ang circle of friends ko , but MARS is still my chingu. Syempre, sila yata ang BFFs ko since birth. Pero, nung nasa Grade Three ako ay lumipat kami ng Korea at doon na nagpatuloy ng pag-aaral hanggang magtapos ako ng Elementary. Dito na ako sa Pilipinas nag-high school.
After kong mag-ayos ay lumabas na ako ng kwarto ko. Hidi pa nakakababa ng hagdan patungo sa kusina ay naamoy ko agad ang mabangong at ang pinaka paborito kong Kongnamul Bab atMoo Saengchae.
(A/N: Okay, wag kayong maguluhan, ang word na “Chingu” ay term for same age friend. At ang “Kongamul Bab” Bean Sprout at ang “Moo Saegchae” ay Radish Strip Kimchi. Okay gets na?”)
Nang pagpasok ko ng kusina ay halos lumuwa ang perfect beautiful eyes ko sa pagkagulat. It’s Kim, Kim Cerano ay childhood best friend ko, pero bakit siya nandito sa loob ng kusina at siya pag-ang nagluluto? Agad akong lumabas ng kusina. Sumandal ako sa pader.
Kinapa ko ang puso ko, ang lakas ng kabog g dibdib ko. BAkit ba kasi ganito ang feeling ko sa twig nakikita ko siya.
Noon, super close kami niyang si Kim, eh. Kaso, nagbago ang lahat ng iyon ng pumunta kami ng Korean, pagbalik ko ng Pilipinas, wala na, iba na siya. Mayabang na, suplado, walang kibo, hindi na ako pinapansin.
“Yeon-in…” Tawag ng isang pamilyar at baritonong boses. I got froze. He called me “Yeon-in.” Tama baa ng narinig ko. [Yeon-in – Sweetheart]
Inayos ko ang sarili ko at tiningnan itong naka-tayo sa tabi ko. He smiled. I smiled back, fake.
“Meog-eul su issseubnida, yeon-in.” Sabi nito ay “Let’s eat, sweetheart.” Halos lumundag ang puso ko sa sobrang kaba.
“Gwaenchanh-a” Natatarantang wika ko. [Okay]
Nang makapasok sa dining room ay nagtataka parin ako, nasaan ag magagalig ko magulang?
Tsk! Paano na ‘yan!? Mababaliw ako dito, eh. I need help.
Hindi ako prepared!!!
Naupo kaming magkaharap. May nakahain na sa mesa, gosh ang bango, my favorites.
Pero, I need to stay away from him, hindi talaga ako prepared!
Kinuha ko ng phone ko sa bulsa ng shorts ko. I compose a text.
Message: MARS, GAZER, PARS…
I need help, 911, s.o.s! punta ka sa bahay ko. Bilis!
Message sent!
Nang ligunin ko ito ay aka kunot ang nuo nito. Gosh, ang gwapo niya talaga.
BINABASA MO ANG
Oh! My Bodyguard (MARS Series #3)
Teen FictionLangit ako, Lupa siya paano kami makakatagpong dalawa? Paano kung ma-fall in love si Melody sa bodyguard niya, si Ernesto? Paano n'ya papatunayan ang pag-ibig niya rito kung nage-exist at nanggugulo ang mga 'Mr. Wrongs' sa kaniya? Ano ang matutuklas...
