In 𝓛𝓸𝓿𝓮 Again[j.jk]

-(5)-

*Jungkook's POV

Ενιωθα όλο μου το σώμα να τρέμει όσο πλησίαζα την πόρτα του σπιτιού του.

Φαίνεται να έκανε κάποιες αλλαγές όσον αφορά την κάσα και.. Ναι, δεν σας νοιάζει.

Χτύπησα το κουδούνι και έβαλα τα χέρια μου άβολα πίσω από την πλάτη μου,περιμένοντας να ανοίξει η μεγάλη αυτή πόρτα, και αν δω τον παλιό φίλο μου που τόσο επιθυμησα η αλήθεια είναι.

"Αύριο γίνεται;" ειπε στο κινητό ενώ άνοιγε την πόρτα.
Πάγωσε.

Μα καλά, εκείνος δεν έμαθε ότι γύρισα;

Το βλέμμα του, χαρακτηριστικά κενό.

Δεν μπορούσα να διακρίνω εάν είναι χαρούμενος ή λυπημένος.

"Taehyung; Εγω ειμαι!" του είπα χαμογελαστά και άνοιξα τα χέρια μου για αγκαλιά.

Έμεινε να με κοιτάει.
Μια εμένα, μια τα χέρια μου που ακόμα ήταν ανοιχτά.

Ανοιγοκλεισε τα μάτια του και ξαφνικά έπεσε πάνω μου να με αγκαλιάσει.

"Όντως γύρισες! Πως μπορεσες να μας αφήσεις όλους έτσι;" ρώτησε και διέκρινα την συγκίνηση στην βαριά φωνή του.

"Δεν ξες τι περάσαμε όλοι να σε βρούμε."ειπε ενώ απομακρυνοταν.

"Πέρνα μέσα!"συνέχισε και έκανε στην άκρη να περάσω.

Σύντομα άρχισα να εξετάζω το σπίτι για τυχών στοιχεία δικά της.

"Θες να σου φέρω κάτι να πιεις ή-"

"Όχι, είμαι μια χαρά."ειπα ενώ έκατσα στον μαύρο καναπέ.

"Πες μου, πού ήσουν τόσο καιρό;" ρώτησε και με κοίταξε κατάματα.

Σκέφτηκα για λίγο τι να του πω.
Αποκλείεται να του πω για τον Je Hyung. Τουλάχιστον για τώρα.

"Να, είχα κάτι δουλειές να τελειώσω στην Κορέα με κάτι συγγενείς."ειπα όσο πιο χαλαρά μπορω.

"Εσύ πως τα πας; Μόνος ακόμα;"ρώτησα  γρήγορα διστακτικά ενώ εξυσα το πηγούνι μου άβολα.

Δεν ήθελα να συνεχίσει τις ερωτήσεις. Αντιθέτως, ήθελα να είναι αυτός που θα απαντήσει σε ερωτήσεις.

"Εε ναι ναι."ειπε γρήγορα και μετά κοίταξε κάτω.

Κάτι μου κρύβει. Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό όταν τον είδα τόσο αμήχανο.

"Η μαμά μου; Δεν πέρασα να την δω ακόμα." είπα και εσμιξα τα χείλη μου.

"Μία χαρά,περνάει πολύ χρόνο με την Ar--" σταμάτησε αμέσως και γουρλωσε τα μάτια του.