Artık masum değilim
Gitti o masum çocuk uzaklara
Sessizliği ve durgunluğu bıraktı arkasında..
Haykırdım yalnızlığı ıssız dağlara
Yankılansın da o dağlardan her zerrem
Toplanmaz olduğumu bilsin herkes .
Artık masum değilim.
Bekledim gözyaşlarımla kaderimi
Sonradan kırdılar gözlerimin ferini
Yazabilseydim hayatımın tezini
Önce gülüp sonra nefret ederdin.
Artık masum değilim
Tek bir gönül beklerdim eskiden
Şimdilerde her gönülde bir dem olmuş tenim
Nefret etsem de bu nefsin hilesinden
Tutmuşum bir kez karanlığın elinden.
Artık masum değilim
Tutmuyor Kahve gözlü canavar elimden
Kurtarmıyor beni çiyanlı derinlikten
Bataklığa battım kendi sersemliğimden
Affetmiyor beni, vicdan azabımı bilse de.
Artık masum değilim
Günahlarım dağlardan büyük, belki aşkımdan da
Tövbe edip gidiyorum buralardan
Bir ben biliyorum pişmanlığımı bir de Allah'ım
Kullarını sever Allah ve affeder, belki beni de...
Sen de affet bir kez sevdiysen eğer.
-Şiirle ve Aşkla Kalın-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR GİBİ SEVMEK
PoesíaBütün kötülükler fıtrattan uzaklaşmanın bir sonucudur. Şairin sesi ise fıtrata çağırır. Evet, her şey fanidir. Baki olan Allah'tır. İnsana düşen de fanilik içinde ebedilik sırrını yakalamaktır. ŞİİR, bunun için varsa bir değer ifade eder. "Ve sadece...
