KARANLIKTAKINLER

Beyaz kurt

Soluk soluga kalktıgım yataktan ayaklarımı soğuk parkelerle buluşturup ayağa kalktım ,

odanın içinde dört dönerken önüme düşen saçlarımı parmaklarımı tarak gibi kullanıp geriye doğru attım .

Nekadar derin derin nefes almaya çalışsamda aldıgım her nefes ciğerlerime yetmiyor.

Pencereyi açıp kafamı dışarı uzatıp sessiz sokağın güneşle aydınlaşını izleyerek, ciğerlerimi doldurdugum oksijenle kendime gelebilmiştim .

Ellerimi pencere kenarına dayayarak sokagın sessizliğine dalıp bugün de gördüğüm kabusun düşünüyordum bir yıl geçmişti
Amy kaybedeli ama bir yıldır hemen hemen hergün gördüğüm kabusların ardı arkası kesilmiyor. Amy benim en yakın arkadaşımdı ölümüyle yıkıldım hergün onu rüyamda görür oldum bazen iyi bazense kanter içinde uyanmama sebep olurdu .

Herşey o gece olmuştu amy'i bir ara sokakta cansız bedeni bulunmuştu , amy' i kimin öldürdügü hakkında hiç bir ip ucu bulunamadı kimin yaptığı hakkın da ne bizim bir bilgimiz var nede polislerin fakat tek bildiğimiz beyaz bir kurt adam tarafından öldürüldügü düşünülüyor ve bende buna inanıyorum.

Onun ölümünden sonra en yakın arkaşımı kaybetmenin acısı beni kahretti

Amy nin ölüm töreninde bende ordaydım gözüm ilk olarak Jasonu aradı fakat kalabalığın içinde yoktu en son onu çatıda buldum o oturuyordu başında da kyle dikiliyordu ,

yanına gidip elimi omzuna koydum başını bana dönüp biraz havaya kaldırınca gözlerimiz buluştu sonra tekrar önüne geri döndü
Şaşkınlıktan ne diyecegimi bilememiştim çünkü jasonu ilk defa bukadar perişan görmüştüm , üzerinde geçen geceden kalma kot pantolon üzerinde beyaz bir tişört kolları ısyan edercesine kolundan aşağı düşmüş tişörtün yarısı pantolonun içinde yarısı dışarı da sarı ve bakımlı parlak saçları önüne düşmüş belkide ilk defa saçları bukadar dağınık , gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuş göz altları şişmiş , Jason hepimizden daha üzgün biz dostumuzu kaybettik fakat o sevdigi kızı evet jasonla amy sevgililerdi oldukça mutlulardı
Biz dört en yakın arkadaş nasıl bir araya geldik Bilmiyorum fakat onları çok sevdiğim tek gerçeğim oldu. Kyle ' a baktığımda o da perişandı fakat jason dan daha iyi görünüyordu hep onun yanındaydı.

Jason gibi bende ayaklarımı aşağı sarkıtıp boşlukta sallamaya başladım Kyle ' lırda yanıma oturup aşağıdaki kalabalıgı izlemeye başladık Kyle' la Dikkatimizi çeken
Amy ' nin dedesi Senatör gazetecileri törene almış basına yapmakta olan konuşmasından bir kısmı ilgimizi çekmişti jason desen boynuma yasladıgı kafasıyla gözlerini kapatmış omzuma ağlamakla meşguldü

Senatör :

Torunumun ölümünden dolayı ailecek hüzüne boğulduk başlarda kurt adamları çok kötü birileri olduklarını düşünmüyordum taki insanlara zarar verenedek hatta kurt adamların öldürülmesine karşıydım bilirsiniz başka bir basın yayınında konuşmuştum onların sadece bulaştıkları virüs sonucu masum insanlarken kurt adama dönüştükleri için bunda onların bir suçu olduklarını düşünmezken ise bugün torunumun onlardan biri tarafında acımasızca öldürüldügü haberini alınca bütün düşüncelerim yerle yeksan oldu virüs bulaşmış o yaratıkların bulunup toplama kampına gönderilmesine gerek

Gazeteci :

Sayın Senatör toplama kamplarında kurt virüsü bulaşmış insanlara neler yapılıyor ?

Senatör :

Bizler katıl degiliz elbette onları öldürmüyoruz burada bulaştıkları virüsü bilim adamlarımız inceleyip nasıl bir tedaviye başlanacagını araştırıyorlar bu süre zafında virüslü insanları karantina altına almış olup başkalarına ne zara vermelerine nede virusu bulaştırmalarına izin veriyoruz bizim yaptığımız sağlıklı insanları korumak .

Gazeteci :

Peki Efendim bu yerin gizliligi hakkında ne düşünüyorsunuz siz dahi bilmiyormuşsunuz ?

Senatör:

Herkesin iyiligi için gizli kalmalı

Gazeteci :
Son bir soru efendim ; İz sürücülere destek verdiğiniz doğrumu yani daha önce onlara karşıydınız ?

Senatör :

Evet çok yakında kasabamıza giriş yapacaklar daha fazla konuşmak istemiyorum acımız taze artık gitseniz iyi olur

Diyerek kibar dille basın konuşmasını bitirmişti gazetecileri yollamıştı .
Kyle' ra baktıgımda o da aynı şaşkınlıkla bana bakıyordu .

Herkesin sevmedigi iz sürücüler kasabamıza ellerini kollarını sallayarak gireceklerdi bende iz sürücülerinden nefret ediyorumdum Kyle da benimle aynı fikirde olduğunu bakışlarından anlayabiliyordum.

jasonun şuan herşeye kapamıştı kendini , ağlamaktan omzumu ıslattı bende onun kafasına yaslamıştım kafamı diğer omzumada kyle yaslanmıştı sağ elimle Kyle nın elini sol elimle de jasonun elini tutarak

" Birlikte atlatacagız çocuklar bu günlerde geçecek amy nin katilini birlikte bulacağız bizden başka birini çalamayacaklar buna izin vermiyecegim herzam yanınızdayım "

Deyip gözlerimi kapamıştım akan göz yaşlarım gözlerimi yakınca gözlerimi açtım yine düşüncelere dalmış gitmişim o günler hiç aklımdan çıkmıyor ki

Ortalık çoktan aydınlıga kavuşmuş pencereden ayrılıp soğuk parkelerde ilerlerken odamın kapısını yavaşca açtım kapı gıcırdadıgı için bir ara kapıyı yaglasam iyi olacak.

ayaklarımın üzerinde yürüyerek odamdan çıkıp salona baktım
Tres coktan gelmiş gelir gelmez salonda bulunan tek bir koktuga atmış kendini çok yorulmuş olmalı üstüne bir battaniye getirip uyandırmadan örtüp tekrar soğuk parkede ayaklarımın ucunda yürüyerek Tres'in yanından çıkıp tuvalete girdim işimi hallettikten sonra elimi yüzümü yıkayıp odama girdim .

Önce saçımı tarayıp salık bıraktım sonra
Küçük dolabımdan çıkardıgım koyu mavi dar kotumu altıma geçirip üstümede beyaz tsortümü giyip tress in geçen doğum günümde kazancından biriktirip aldığı deri çeketimide giyip odadan sesizcene çıktım.

Salonda uyuyan tres'e son kez bakıp kapıya yöneldim kırmızı spor ayakkabılarımı giyip çantamı ve anahtarlarımı alıp sessizcene kapıyı açtım dışarı çıkıp koşar adımlarla merdivenleri indim üç katlı binada en üst katta biz oturuyoruz bir aşağı komşumuz olan Ben Tres'ın sevgilisi yıllardır birlikteler onu mutlu ettigi için çok mutluyum arada oda gelirdi bizim eve neden hâlâ evlenmediklerini anlamasamda böyle takılmayı sevdiklerini düşünüyordum sonuçta bu onların hayatı karışamam .

Merdivenlerden inme işim bitince ellerimi derin çeketime koyup yürümeye başladım kulaklıgımı takıp yoluma devam ettim beynimi düşüncelerden biraz olsun uzaklaştırma çabasındaydım .

Bir anda duraksadım ve kulaklıgın tekini çıkardım ,aynı sokak buradan geçmek zorundayım çünkü iş yerime giden tek yol bu yol ise artık hiçkimsenin kullanmayacagı bir yola dönüştü .

Etrafta bulunan evlerden insanlar taşındı sokak resmen ölüm sessizligine bürünmüş , halbuki bir kaç yıl önce burası en işlek caddesiydi şimdi ise geriye sadece kocam bir sesizlik ve korkunç ara sokaklar .

Kurt adamların ortaya çıkmasıyla ve bu caddede olan cinayetler ınsanların korkmasına yettip de arttı .

Derin bir nefes alıp kulaklıgımı geri kulağıma taktım bütün cesaretimi toplayıp ayaklarınım geri geri gitmek istese de buradan
geçmeliydim ellerimi ceketimin cebine koyup ilerlemeye başladım .

&&&&&&&&

Merak dolu bir serüvene hoş geldiniz beğendiyseniz yıldıza basmayı ve yorum yapmayı ihmal etmeyin lütfen .
Az da olsa yorumlarınızı görmek istiyorum
Kalın sağlıcakla ;-):-):-):-)