*KARANLIK ORMAN!!!!!*

27 14 19
                                    

"Imknsizla imkan dahilinde olanin arasindaki tek fark, insanin kararlilik derecesidir.". Tommy Lasorda

"Hiç kimse yok mu ? Heyyy Kyle
Jason nerdesiniz bu koca ormanda beni bir başıma mı bıraktınız ."

Ormanda tek başıma koşuşturken yorgunluktan yere devrilmiş olan koca bir ağacın gövdesine oturarak ayaklarımı kendime çekip kollarımın arasına koyduğum başımın önüne saçlarımın çıplak kollarıma düşerken tek düşündügüm bu karanlıkta bu ormanda tek başıma ne yaptığım
Korkudan kalbim göğüs kafesimden çıkacak gibi atarken kulagıma gelen hırıltı sesleri ile
Korkum ikiye katlanırken başımı kaldıramaz oldum kaldırsam bile bu elbiseyle ondan hızlı koşamam her halukarda beni parçalayacak tek merak ettigim insan formundamı yoksa kurt formunda mı beni parçalayacak
Akan göz yaşlarım gözlerimi yakarken koluma sıcak bir elin dokunmasıyla başımı gömdüğüm yerden ağır ağır kaldırırken uzun pembe bir elbise yukarı doğru 1.65 boylarında omuzlarına kadar uzanan düz siyah saçlarının arasına sarı renkler olup önünde kahkül simsiyah göz kalemi çekmiş dudaklarındaki bordo kırmızı ruj kulağındaki küçük siyah küpeler onu nekadar güzel göstersede o gerçek değildi ve peşimi hiç bırakmayacaktı benden birşeyler istiyor fakat bunu açık açık söylemiyor .
Oturduğum yerden kalkıp karşısına dikilip su mavisi gözlerine özlemle bakarken

" Seni çok özledim " diyerek burnumu çekip elimin tersiyle yüzümden süzlen yaşları silerken
Yüzüme gülümseyip dalgalı saçlarımı okşayarak

" Neden ? "
Demişti ince ve yumuşak güzel sesi kulaklarımı doldururken gözlerimi kapayıp yenileri eklenen yaşların yanağınımdan süzülürken

"Beni tek başıma bırakıp gittigin için yanımda olup benimle şakalaşmanı özledim "
Dedikten sonra gözlerimi açıp küçük yuvarlak yüzüne baktığımda gülümsemeye devam edip

" Ben seni hiç bırakmadım ki Mac
Ama sen şimdi benim yerime Kyle olmasını isterdin degil mi ?"

Dudaklarım hafif yukarı kıvrılıp

" Kyle mı ? O nerden çıktı ?"

Bakışları masum bakışlardan çıkıp sinsice bir görüntü alıp kaşının tekini havaya kaldırıp

" Ben bir yerden çıkarmadım Mac ben senin düşüncelerindeyim beni sen buraya getirdin ,Kyle da sen aklından çıkaramıyorsun başka bir kızla olmasına da dayanamıyorsun kalbin sızlıyor degil mı mac ?"

Amy nin elini tutup kafamı saga sola sallayarak
" Hayır hayır !! Amy sen benimle asla böyle konuşmassın yapma amy söyleme yetmedi mı canımı yaktığın daha nekadar sürecek amy benden ne istiyorsun napma mı ??!!!"

Elinin hızla avcumun içinden çekip ormanın içine yürürken arkasını dönüp eliyle gel işareti yaparken

" Hadi Mac yürümeliyiz !"
" Hayır amy ormanın içi çok karanlık "

" Hadi Mac karanlıktakinleri merak etmiyormusun korktugunu söyleme seni korkak olarak tanımadım "

Ona şaşkın şaşkın bakarken uzun elbisemin tutup yukarı kaldırıp çalılara takılmadan amy'in peşinden yürüyerek ormanın en derinligine geldigimizde durduk etrafta up uzun ağaçlar ötüşen çeşit çeşit kuşlar başımı yukarı çevirdigimde kendi etrafımda dönerken gecenin yıldızları tam tepemizde bulunduğumuz yeri aydınlatırkem amy bakışları dikkatimi çekti onun düşmanıymışım gibi bakarken

KARANLIKTAKINLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin