The Mafia's Phoenix (COMPLETED)

Phoenix- Change part 2

Changes part 2

Why can I just be free and not mind the people around me? Why can't I just leave all my responsibilities? There are so many questions that are happening right now in my head. Why can't I just love the person that I love?

Maybe that's life. And this is my life. I can't just leave my responsibility and love the person that I love. Right before I was born there are already things that I need to do, the things that making my life right now a messed. I should not complain this things because, without it I am not me right now. I need to fix my life or maybe I need to fix the wrong things that I have done.

But how? That's the question that I don't want to answer. But faith is reminding me the things that I need to fix and in order to do it I need to face my old life. Which is being a mafia boss.

i look at my luggage and saw that I don't have the outfits that I wore in my past life. So instead kumuha ako ng jeans and a scissors I cut the jeans above my knee and I grab a shirt and wore it. Tinali ko ang aking buhok. Nag ayos ako at naalalang wala akong boots to match my attire. I grab my phone and texted aila that I need to barrow her boots kahit ngayon lang.

Pagka labas ko ng kwarto I already made up my mind. I won't think the people around me anymore. Hahayaan ko nalang kung anong mangyayari pagkatapos ngayong gabi.

Wala na sila sa sala tahimik na ang buong room. Nag iwan ako ng note sa table para naman hindi mag-aalala saakin si sav. Paglabas ko ng hotel ay may kotseng huminto sa harap ko. Walang alin langang pumasok ako at pinaharurot kaagad ni aila ang kotse.

"woah! Hindi ko iniexpect na ganyan ang magiging ayos mo. Akala ko mag de-dress ka or anything girly pero ito? Shorts? Shirt and a boots? Siguradong makikilala ka nila. Ganyang ganyan ang outfit ni bloody phoenix." Naka ngising sabi niya. Sinapak ko nga siya. Hindi niya pala alam anong plano ko.

"tumigil ka nga. Saan na yung boots na sinabi ko sayo?" tanong ko. Tumingin tingin ako sa loob ng kotse.

"sa likod."

Tumingin ako sa backsit and there an ankle boots kinuha ko ito at sinoot. Buti nalang at nagkasya. Habang nag suuot ako ng boots ay tinanong niya agad kung saan ko ba daw gustong arena since alam ko daw ang mga underground arena dito sa japan.

"Kahit saan na." I shrug my shoulders. Alam ko naman kahit saan kami maglalaban ngayong gabi ay walang duda na kakalat ang balita na buhay pa ako.

Huminto ang kotse sa isang building. Naaalala ko pa itong building na ito. Minsan na kaming lumaban dito.

"You sure about this? Gusto mong tulungan kita?" nag aalalang alok niya.

"tsk. Do I need your help? Nakakalimutan mo atang ang dating mafia and kinakausap mo?" naka ngising tanong ko. I can't help it. lumalabas na yung dark side ko. Maybe namimiss na ng katawan ko ang labanan.

"woah! Cocky right there huh? Easy. Wala akong balak na mamatay ngayong gabi. Hahayaan kitang lumaban sa mga unggoy na nanjan sa loob. Hahaha" humalakhak siya. Napa iling nalang ako at lumabas na. pagkalabas ko ay naramdaman ko kaagad ang adrenaline rush. Parang nabuhay muli ang aking dugo.

"Tara na naghihintay na ang mga fans mo sa loob."

Pagpasok naming sa loob at panay ang tinginan ng mga tao saaming dalawa.

"shit. Who's that girl?"

Narinig ko pang may nag tanong. Binalewala namin iyon at daretsong lumakad. Nang papalapit na kami sa center kung saan ginaganap ang battle ay napahinto ako sa aking narinig.