A High School Movie✔

14. Αλίκη

-να μην αργήσεις να γυρίσεις στο σπίτι ,θέλουμε  να βγούμε και πρέπει  να προσέχεις την Αναστασία ,έλεγε  χωρίς  σταματημό

-εντάξει  μαμά κατάλαβα ,είπε  στριφογυρίζοντας τα μάτια  μου

-bye ,της είπα  και το έκλεισα προκειμένου  να σταματήσει  το παραλήρημα

Πέρασα την αυλόπορτα του σχολείου. Κοίταξα τριγύρω μήπως  βρω κάποιον  γνωστό . Το μάτι  μου εντόπισε  τον Ανδρέα  σε ένα  παγκάκι. Τα μάτια  του ήταν  κολλημένα στο κινητό του και ένα  χαμόγελο  σχηματισμενο στα χείλη  του. Λες να......μπα οχι

-μπου, του έκανα  κι εκείνος  γύρισε  το κεφάλι  του προς τα εμένα

-τι κάνεις  εδώ  καλέ?ρώτησε  με περιέργεια

-σήμερα  δίνω συνέντευξη  εσυ?ρώτησα

-μάλλον  κι εγώ  θα δείξει ,είπε  αδιάφορα και συνέχισε  να στέλνει  μήνυμα τόσο  γρήγορα  λες και εξαρτώταν η ζωή  του από  αυτό

-να σου πω~έκανα  με ύφος  ντεντεκτιβ~ σε ποιον στέλνεις?

-σε κανέναν , απάντησε  γρήγορα

-ωωω έλα τώρα  οι δύο  μας ήμαστε πες μου δεν θα το πω σε κανέναν  του είπα  και πήρα μια σκυλισια φατσουλα

-μόνο  άμα  μου πεις κι εσύ  γιατί  άργησες να έρθεις την ημέρα  που μας ανακοίνωσαν  για το ντοκιμαντερ,δήλωσε  και σταύρωσε τα χέρια  του

Στην αρχή  ήθελα  να αρνηθώ αλλά  μετά  το σκέφτηκα κι αποφάσισα οτι δεν εχω να χάσω τίποτα.

-οκ, είπα και δώσαμε τα χερια

-εσύ  πρωτος

-λοιπόν μιλάω με την Ισμήνη,είναι μία κοπέλα από το φροντιστήριο και να τελευταία έχουμε έρθει πιο κοντά,ολοκλήρωσε κοκκινιζοντας

-ωωωω μπράβο ρε επιτέλους να βρεις κι εσύ μία κοπέλα, είπα χτυπόντας τον φιλικά στον ώμο

-σειρά σου

-να εγώ...... κόμπιασα

-σίγουρα εσύ δεν μιλάμε για την κυρία Τασία την περιπτερού,είπε ειρωνικά ο Ανδρέας και του έβγαλα τη γλώσσα

-θα με αφήσεις να μιλήσω ή θα πετάς όλο βλακείες ,τον ρώτησα βάζοντας τα χέρια μου στη μέση μου

-καλά σκάω

-ήμουνγιακαφέμετονΠέτρο ,είπα  όσο πιο γρήγορα μπορούσα

- τον ποιον? Τον αδελφό της Λυδίας?ρώτησε με ανοιχτό το στόμα

-ναι αλλά μην της το πεις ακόμα δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο ,τον ενημέρωσα