My biggest fear is sleeping

Κεφάλαιο 16

Vote & Comment💗

"Γιατί;" Ρωτάει ο Άλεξ μιας που εγώ δεν μπορώ να σταυρώσω λέξη. Έχω μείνει και κοιτάω σαν να και παθαίνω.

"Γιατί η Ζωή, πρέπει να γνωρίσει καλύτερα την οικογένεια σου και τον αδερφό σου." Του απαντάει η θεία μου. Πέρνω μια βαθιά ανάσα και νιώθω το χέρι του Άλεξ να πέρνει το δικό μου και να το σφύγγει, λες και μου δίνει δύναμη.

"Πότε θα φύγουμε;" Την ρωτάω στραβοκαταπίνοντας μιας και δεν έχω άλλη επιλογή. "Αύριο γλυκιά μου." Μου χαμογελάει συμπονετικά και συνεχίζει. "Τα πράγματα σου θα τα πάρουν οι υποιρέτες του μπαμπά του Άλεξ από την Κρήτη." Μόλις αναφέρει την Κρήτη μια λάμψη φωτίζεται μέσα μου. Η Βαλεντίνα! Πόσο μου έχει λείψει, και πόσα θα περνάει τώρα μόνη της. Πραγματικά εύχομαι τα πράγματα να μην ήταν έτσι και να μπορούσα να πάω να την δώ, έστω και για λίγο. όμως ξέρω ότι αυτό δεν γίνετε. όχι επειδή δεν θέλω, αλλά επειδή δεν θα μου το επιτρέψουν.

Γνέφω το κεφάλι μου καταφατικά και συκόνομαι όρθια. Αρχίζω να προχωράω προς την έξοδο του σπιτιού. Νιώθω να πνίγομαι εδώ μεσα, να πνίγομαι από τις αναμνήσεις, από το τι με περιμένει. Μια κοπέλα γύρω στην ηλικία μου βρίσκεται στην εξώπορτα του σπιτιού και μου χαμογελάει. Ποια είναι; Δεν την έχω ξαναδεί εδώ.

"Γεια σου! Μπορώ να σε βοηθήσω με κάτι;" Την ρωτάω ευγενικά και εκείνη μου χαμογελάει.

"Γεια σας δεσποινής Ζωή! Εγώ είμαι η Τόνια, η καινούρια σας προσοπική βοηθός και στυλίστρια σας." Μου ανακοινώνει με ένα πλατύ και ζεστό χαμόγελο ενώ εμένα μου κόβεται μαχαίρι.

"Προσωπική μου βοηθός; Στυλίστρια; " Αναφωνώ παραξενεμένη. "Μα εγώ δεν θυμάμαι να ζήτησα κανένα από τα δύο. Ποιος σε προσέλαβε, αν επιτρέπεται;" Την ρώτησα προσπαθώντας να παραμείνω ευγενική αλλα δεν τα καταφέρνω και πολύ καλά.

"Φυσικά και επιτρέπεται! Ο βασιλειάς Λεονάρντο μου είπε να ρθω να σας παραλάβω από το παλάτι της θείας σας, και από αύριο θα είμαι στις διαταγές σας!" Μου λέει και εγώ χάνομαι εκεί που λέει βασιλειάς Λεονάρντο.

"Ποιος είναι ο Βασιλειάς Λεονάρντο;" Την ρωτάω πρόθημη στο να μάθω. Εκείνη γουρλώνη τα μάτια της και με κοιτάει λες και είμαι τρελή. "Είναι ο πατέρας του πρίγκιπα Άλεξ, δεν τον ξέρετε;" Λέει και εγώ δεν ξέρω τι να της απαντήσω. "Φυσικά και τον ξέρω." Της λέω προσπαθώτας να φανώ ψύχραιμη.

Τώρα έχω την ανάγκη γι λίγο καθαρό αέρα, Πνίγομαι. "Με συγχωρείςΤόνια." Της λέω και μου γνέφει. όχι περισσότερο σαν υπόκληση μου φάνηκε.