Το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μου.®

Κεφάλαιο 15 (μεριά Αχιλλέα)

Είναι Σάββατο, απογευματάκι ακόμα. Όσες ημέρες είμαι εδώ δεν έχω δει την Βιολέτα να έρχεται στη δουλειά. Περίεργο, η Θαλεια μου είπε ότι έχει ανάγκη τα λεφτά και ότι δεν έχανε ούτε ημέρα από την δουλειά. Αποφάσισα να πάω να ρωτήσω εκεί. Ίσως κάποιος υπάλληλος να ξέρει κάτι. Πηγαίνω μέχρι εκεί και στο μαγαζί βρίσκεται ένας νεαρός. Τον ρωτάω εάν ξέρει που βρίσκεται η Βιολέτα και μου είπε ότι δήλωσε ότι είναι άρρωστη. Αποχωρώ και παίρνω την απόφαση να πάω στο σπίτι της. Δεν θέλω να την αιφνιδιάσω έτσι αλλά δεν μπορώ να περιμένω άλλο. Εάν είναι άρρωστη λογικά θα είναι σπίτι της. Μπαίνω στο αμάξι και βάζω μπρος. Οδηγάω μέχρι την οδό η οποία ήταν γραμμένη στο χαρτί που μου είχε δώσει η Θαλεια. Χτυπάω την πόρτα και δεν ανοίγει κανείς. Ξανά χτυπάω και αφού περιμένω λίγα δευτερόλεπτα ανοίγει. Πίσω από την πόρτα είναι η Δανάη! Το κορίτσι από το ξενοδοχείο.
«Αχιλλέα;» λέει
«Τι κανείς εσυ εδώ;» ρωτάω
«Κανονικά εγώ θα έπρεπε να το ρωτάω αυτό.» απαντάει. Σωστά, τι ηλίθια ερώτηση που έκανα.
«Έχεις δίκιο. Η Βιολέτα είναι μέσα;» ρωτάω
«Που ξέρεις ότι μένει εδώ;»
«Μπορείς να μην απαντάς με ερωτήσεις;»
«Δεν είναι εδώ.»
Τώρα μπορώ να υποψιάζομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Εάν ήταν άρρωστη δεν θα μπορούσε να βγει έξω. Η Βιολέτα όταν αρρωσταίνει κάνει σαν μωρό. Γιατί να πει ψέμματα;
«Που είναι;» ρωτάω
«Σαν πολλές πληροφορίες δεν ζητάς;» απαντάει
«Που είναι ειπα!» ξανά ρωτάω με ένα πιο έντονο τόνο στη φωνή μου.
«Πως μπορώ να σε εμπιστευτώ-...» πάει να πει και την διακόπτω
«Ξέρω ότι σου έχει μιλήσει για εμένα και ξέρω ότι με γνωρίζεις γιαυτο μίλα τώρα!» λέω και χτυπάω το χέρι στην πόρτα. Η κοπέλα έχει τρομοκρατηθεί. Δεν ήθελα να φτάσω σε αυτό το σημείο. Μου λέει το όνομα από το κλαμπ που βρίσκεται. Δεν μου είπε με ποιους είναι, δεν με νοιάζει κιόλας. Μπαίνω στο αμάξι και οδηγάω μέχρι εκεί. Επιτέλους θα την δω. Παρκάρω έξω και μπαίνω μέσα στο κλαμπ. Υπάρχει πολύς κόσμος και εγώ προσπαθώ να βρω το πρόσωπο της ανάμεσα στο πλήθος. Ξαφνικά το πρόσωπο μου συναντάει το δικό της. Με πρόσεξε και αυτή. Πάω να την πλησιάσω αλλά βλέπω κάποιον άλλον να πηγαίνει προς το μέρος της. Το σεναριο μπήκε από μόνο του στο μυαλό μου. Βρήκε αγόρι και με έχει ξεπεράσει. Πως μπόρεσε; Βγαίνω έξω θυμωμένος. Το μόνο που σκέφτομαι να κάνω μέσα στη θολούρα μου είναι να πάω να ξεδωσω. Τέλος οι έρωτες. Ούτε κακίες, ούτε τίποτα. Της εύχομαι τα καλύτερα και την ξεγραφω.