Locked In My Memories

Chapter 1

After reminiscing the past, dali-dali akong pumunta sa bathroom. Naghilamos atsaka nagsipilyo. Then I realized na hindi pa pala ako naliligo since kahapon.

Inamoy ko ang sarili ko.

Hmmmm ang baho-baho ko na.

I spent almost one and a half hour being on the bathtub. Pagkatapos kong maligo lumabas na ako ng banyo at saka nagbihis. I chose to wear a simple t-shirt with a print it says "I'm yours, and you're mine". Tenernuhan ko rin ito ng short na hanggang pwet ko lang. Sanay na akong magsuot ng ganitong klaseng damit since then noong mamatay ang mga magulang ko. Kami nalang dalawa ni Yaya Nettie ang palaging magkasama sa bahay. And I'm 5'5, I have long legs kaya naman kitang-kita ito sa maikling short na sinuot ko.

I'm combing my hair when again, I heard a knock on my door.

" Hindi yan nakalock.."
I said.

Iniluwa ng pintuan si Yaya Nettie na nakasimangot at ang dalawa nitong kamay ay nakahawak sa beywang niya.

" What...?"
Natatawa kong tanong sa kanya.

"Alexandria, it's already 10:00am in the morning. May plano kapa bang lumabas jan sa lungga mo..?"
Tanong ni Yaya Nettie. Alam ko napagod na siya kakahintay sa akin.

I smile, palagi nalang siyang ganyan she always wait for me.

"Wait lang Yaya Nettie. Nagpapaganda lang po...."

"Ikaw talagang bata ka oh.. Sige pagkatapos mong magpaganda jan, lumabas kana. Kanina mo pa pinaghihintay ang bisita mo. Atsaka, kumain ka nalang muna dahil may bibilhin lang ako sa grocery. Iyong gatas mo nandun sa lamesa, inumin mo kaagad iyon hanggat hindi pa malamig."
Sabi niya.

I rolled my eyes..

As always. Palagi naman akong bata sa paningin niya ehhh.

"What's new..?"
(Sarcastic laugh)

"Yeah, yeah, yeah whatever Yaya.."

"Sige na may ipapabili ka ba sa akin...?"
Tanong niya.

"Wala po. Marami pa namang supply ng Hershey's sa ref..."
Sabi ko habang ipinagpapatuloy ang pagsusuklay ng buhok.

Narinig ko nalang na sumara ang pinto ng kwarto ko. It's a sign na umalis na si Yaya Nettie.

Pagkatapos kong magpaganda napagpasyahan kong buksan ang bintana ng kwarto ko. So that the light can accommodate the whole room. Ako lang ang palaging nagbubukas ng bintana sa kwarto, ever since gawain ko na iyon na hindi pinapakialaman ni Yaya Nettie. It's my parents way of teaching me to be responsible of the property I have and that includes my room.

Nasa kusina na ako when I heard a baritone voice in my back.

"What took you so long para bumaba?"
Says a cold baritone voice.

Naramdaman kong tumayo ang balahibo sa braso ko.

I compose myself atsaka hinarap siya.

"Why are you here in my house..?"
I asked him with the same intensity of the voice.

He grinned, it's a fake one.

"Am I not allowed to enter the house of my Wife. You're wearing that..?"
He said emphasizing the word wife, sabay turo sa maiksi kong suot na short.

I rolled my eyes.

"I'm no one's wife Mr. Fortalejo, atsaka wala kang pakialam kung ano mang klaseng damit ang suotin ko. Now if you won't mind. Pwede ba umalis kana sa pamamahay ko.? Sinisira mo ang araw ko ehh."
I said while acting like, I'm irritated.