Everything has changed ( Dutch Fanfiction)

waarom altijd ik {7}

(JOY P.O.V)

Ik pak me spullen en loop naar beneden, ik gooi de deur achter me dicht en loop naar huis. Zachtjes ga ik naar binnen en sluip naar me kamer 'en waar kom jij vandaag' kutzooi, 'oh eh nergens' 'lieg verdomme niet' 'nou ik kom ergens vandaan, ik ga nu me spullen pakken en rot lekker op' 'jij gaat helemaal nergens heen' 'hou je bek' 'wat zei jij' ik draai me om en wil me kamer inlopen. Ik voel een harde klap tegen rug en val op de grond, wanneer me hoofd de grond raakt hoor of zie ik helemaal niks meer.

Ik word langzaam wakker maar kan me ogen niet openen, ik hoor de deur open gaan er gaat iemand naast me zitten. 'Asjeblieft Joy word wakker, je ligt hier al 4 dagen ik kan niet nog langer zonder je' hij pakt me hand en ik probeer er in te knijpen. Met alle kracht knijp ik zacht in zijn hand 'Joy whut, maak je ogen open' ik probeer het en eindelijk lukt het en ik kijk Liam aan, 'Joy ik ben zo blij' 'sorry' krijg ik er met moeite uit, 'wil je drinken' ik kink en merk dan pas hoe droog me keel is, hij geeft me wat water en dan gaat praten al een stuk beter, 'ben je moe' ik knik, 'ga maar weer slapen' ik schud van nee 'jawel ik wacht op je' 'echt, niet weggaan' 'nee natuurlijk niet' ik knik en ga liggen, 'slaaplekker babe' ik glimlach zwak en val dan weer in slaap. Ik heb een verschrikkelijke nachtmerrie, ik loop in een donkere gang, ik zie alleen maar zwart, ik ren en ren maar er komt geen einde aan, ik probeer om hulp te roepen maar het lukt niet, er komt gewoon geen geluid uit me mond. Ik word wakker en schiet overeind, ik grijp meteen naar me hoofd die als een gek begint te kloppen ik laat me achterover zakken en zie Liam naast me zitten 'wat is er' 'nachtmerrie' 'ik ben bij je er gebeurd niks' ik glimlach en klop naast me, zovan kom naast me liggen, hij staat op en gaat in het ziekenhuisbed liggen, ik kruip tegen hem aan en val weer in slaap.