Bir Doktor ve Bir Asker

13.Bölüm

-İstersen annenle birde ben konuşayım belki diplomanı geri alman için bir şeyler yapar. Ne kadar üzüldüğünü falan anlatırım
Bahar elindeki ele baktı ardından Tolga'ya
-Gerek yok buna teşekkürler
Dedikten sonra elini çekti yavaşça ve ayaklandı
-Ben annemin yanında kalırım döneceğimiz güne kadar
-Tamam bende otelde kalırım zaten
-Tamam o zaman sende git dinlen artık görüşürüz
Dedi ve ayrıldılar.
Ertesi gün Bahar'ı Nazlı aradı
-Bahar nasılsın?
-İyiyim canım sen?
-Aynı işte bildiğin gibi kaç gündür konuşmadık bir arayayım dedim nedense uzakta olsan bile sesini duymak bana iyi geliyor.
Bahar gülmeye başladı
-Ama şuan pekte uzakta sayılmam
-Nasıl yani?
-Dün gece İstanbul'a geldim
-Nasıl yani döndün mü?
Nazlı çok mutlu olmuştu
-Yani birkaç günlüğüne sadece, sonra Londra'ya döneceğim.. Annem kaza geçirmişti onun için geldim.
-Nasıl şimdi peki?
-İyi merak edilecek birşeyi yok birkaç güne taburcu olurmuş o zamana kadar burdayım döneceğim sonra.
Nazlı birkaç saniyelik sessizlikten sonra
-Ya hazır Türkiye desin buraya gelsene bir günlüğüne
-Karabayır'a?
-Evet. Çok özledim ben seni. Londra'ya döndüğünde yine görüşme ihtimalimiz kalmayacak.. Hadi Bahar nolur kırma beni, hem hiç mi özlemedin sen beni?
-Özledim özlemez miyim
-Ee o zaman?
Bahar'ın suskunluğunun sebebini anlamıştı Nazlı
-Yavuz abi yüzünden değil mi? Karşılaşmak istemediğin için gelmiyorsun
Bahar hala susuyordu
-Gittiğinden beri onunla ilgili hiç bir şey konuşmadık seninle. Ne anlattın ne de sordun. Yavuz abi de hiç birşey söylemedi. Üç ay boyunca birbirinizi aramadınız bile
-Böylesi daha iyi çünkü. Neyse hadi açmayalım bu konuları
-Bak yine aynı şeyi yapıyorsun
-Yapmam gereken şey bu Nazlı
Şimdi Nazlı da susmuştu ama sessizliği kısa sürdü
-Buraya gel bari Yavuz abi ile karşılaşmazsınız muhtemelen çünkü o bütün gün çevre köylerdeki insanların yanında, çocuklara okuma yazma öğretiyor.
Bahar'ın yüzünde bir gülümseme belirdi
-Ee gelecek misin?
-Bilmiyorum bakacağım eğer aynı gün dönebileceğim şekilde bilet ayarlarsam gelirim
-Ayarlarsın ayarlasın, geliyorsun o zaman çok sevindim. Ne diyelim bir daha ki görüşmemiz yüz yüze olsun inşallah
Nazlı çok mutluydu ama Bahar ya gider ve Yavuz ile karşılaşırsa
diye düşünmekten de kendini alamıyordu..
Ve ayı gün dönecek şekilde ayarlamıştı herşeyi, ne Tolga'ya nede annesine haber vermeden uçağa binip gitti..
Aylardır görmediği ve ona çok şey öğreten o yerdeydi şimdi..
Nazlı çok mutlu olmuştu Bahar'ın gelmesine, birlikte geçirecekleri sayılı saatleri vardı belki ama bu bile iyiydi onlar için..
Bol bol hasret giderdiler, sohbet ettiler..
Bahar, Nazlı ve Ateş'in  arasında olanları biliyordu, Ateşten konuştular, Bahar Londra daki hayatından bahsetti ve Tolga'dan
-Nasıl yani senin şimdi erkek arkadaşın mı var?
-Bir nevi öyle galiba
-İnanamıyorum Bahar, peki Yavuz abi?
Bahar yüzünü yere eğdi.
-Bak aylardır hiç bir şey konuşmadık onun hakkında ama şimdi konuşacaz anlatacaksın, neden Yavuz abiden hoşlanırken başkasıyla birliktesin anlat artık Bahar
-Nazlı..
-Bu defa kaçamazsın Bahar hiç boşuna yorma kendini bu sefer konuşacaz kim bu adam neyin nesi
-Adı Tolga, doktor, Londra da tanıştık iki buçuk aydır..
-Sakın bana iki buçuk aydır birlikteyiz deme
-Yok hayır tabiki. İki buçuk aydır tanışıyoruz ve daha birkaç gün önce açıldı bana
-Sen nasıl kabul ettin? Yavuz abiden hoşlanırken..
-Yavuz da benden hoşlanmış Nazlı.
Bunu söylerken yüzünde hafif bir tebessüm belirdi
-Nasıl ya ee o zaman siz neden ayrısınız?
-Çünkü hoşlanmaktan daha fazlası lazım. Benim sevgim gibi.. Ben burdan gittiğimde Yavuz dan bir şans istedim ama o istemedi ve bana 'sevgini hakedene ver bende ziyan etme' dedi
-Hoşlanmışken neden şans vermedi ki
-Ufak hoşlantının kocaman bir sevgiye dönüşmeyeceğini biliyor çünkü
-Ama sen gittiğinden beri Yavuz abi bir duruldu sanki, askerlikten ihraç edilmesinin acısı hala taze evet ama başka bir hüzün daha vardı sanki yüzünde, dalıp dalıp uzaklara gidiyor, hiç anlatmama izin vermedin ki.. Bahar adın geçtiği zaman heyecanlandığını gördüm.
Bahar'ın yüzünde hafif bir tebessüm belirdi
-Sana öyle gelmiştir çünkü düşündüğün gibi olsa üç ay boyunca bir kez aramaz mıydı?
-Sen arasaydın keşke
-Nazlı ben yapabileceğim herşeyi yaptım zaten şans istedim daha ne yapabilirim ki, eğer düşündüğün gibi olsa adım atma sırası onda olmaz mıydı? O zamanda beni bir kere bile aramaz mıydı?
Nazlı susmuştu. Ne diyeceğini bilmiyordu.
-Neyse hadi kapatalım artık bu konuyu. Ben Tolga'ya bir şans verdim artık Yavuz'dan konuşmanın manası kalmadı.
Konuyu kapatmışlardı.. Yavuz ile karşılaşma ihtimali gittikçe azalıyordu çünkü dönüş vakti yaklaşıyordu ve gitmek için ayaklandı, kapıyı açıp çıkacakken karşısında Yavuz'u gördü...