BEN ZATEN ...

2

Sonuçlar açıklanalı 2 ay olmuştu,günler ne çabuk geçiyor demi?Ayrıca o herkesin bahsettiği üniversite hayatına başlamama günler kaldı.Hayaller kurmaya başlamadan en yakın arkadaşlarım Başak ile Ceyda'yı aradım.Ceyda da Ankara Hacettepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni kazanmıştı.Hepimiz farklı yerleri kazandığımız için üzülmüş ama geleceğimizin iyi olacağını düşündükten sonra üzüntümüz yerini sevince bırakmıştı. Bunu kutlamak için onları Masal Pastanesi'ne çağırdım.
Yaklaşık iki saat sonra birlikteydik.Önceden sipariş verdiğim için pastayı hemen getirdiler.Üstünde hepimizin baş harfi yazılıydı.Bunu ben istememistim ama pastanenin sahibi annemin arkadaşı olduğu için böyle bi sürpriz yapmak istemiş kendince çok da güzel olmuştu.
Yedik içtik sohbet muhabbet derken saat 10 olmuş hiç de farkına varmamışız."Artık kalkalım mı?dedikten sonra iki çift yorgun göz hemen onayladı.Aysel teyze "Benden olsun bu sefer " deyince bende hayır diyemedim.Evlerimiz aynı sokakta olduğu için aynı yöne doğru yol aldık.Son kez sarıldık zaten bu bizim için bi ayrılık değildi her gün en az iki saat konusuyoduk yine de öyle olacaktı eminim.Formaliteden bir veda konuşması yaptıktan sonra ayrıldık.
Eve gelir gelmez kendimi yatağa attım.Tam o sırada telefonum çalmaya basladı.Yorgun gözlerle aramayı yanıtladım."Napıyosun?"sesiyle gözlerimi açtım.Arayan en yakın arkadaşım Onur'du."Yatıyorum sen?"dedikten sonra bağdaş kurup oturdum."Sana veda etmeye geldim asağıdayım gelsene..."devamını duymadan telefonu kapattım hemen aşağıya koştum. Mutfak kapısından bahçeye çıktım. Koşarak boynuna sarıldım.O hayatımda güvendiğim tek erkek arkadaşımdı.Bu yüzden birbirimize çok bağlıydık.Ayrıca ilkokuldan beri arkadaştık.Fazla uzatmadan ayrıldık "Seni çok özleyeceğim güzellik 1 yıl sık dişini seneye yanındayım" deyince birden yüzümü astım çünkü o da Boğaziçi'ni istiyordu ama puanı yetmedi bi sene daha denicek bu sefer kazanacak eminim."Ama asma suratını güzellik gelicem ben, sadece bir sene sabret ve her gün eve gelir gelmez beni arıyorsun tamam mı?"Onur beni en mutsuz anımda bile ne yapıp eder güldürürdü şimdiki gibi."Tamam söz her gün arıcam aklın bende kalmasın senden öğrendiğim dövüş taktikleriyle kendimi korurum ben."dedikten sonra kahkaha attı."Ondan hiç şüphem yok zaten güzellik ben gideyim artık kendine iyi bak İstanbul soğuk olur yanına kışlıklarını da almayı unutma"dedi ve tekrar sımsıkı sarıldı o kadar sıkıydı ki göğüs kafesimi kıracak sandım."Onur biraz daha sıkarsan üniversite hayatıma başlamadan öldüreceksin beni."dedim ve sonunda rahat nefes alabildim kollarını üzerimden çekti ve arkasını döndü ve arkasına baka baka gitti.Bende yatağa koştum üstümü bile çıkarmadan uyudum.