Aklımdakilerin peşine düştüm,
yarını dünden planlamaya alıştım,
bugünümü unuttum.
yarınsız günlerle buluştum.
Memnuniyetsizliğim katlandı.
acı çekememenin acısını,
sahte gülüşlerin ağırlığını,
umursamazlığım saklayamazdı.
Kendimi ezerek yükseldim.
yürüsem de yeryüzünde,
kendimle boğuştum
beynimin dehlizlerinde.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aforoz
Puisiİnsan olmaya ramak kala, toplumsal angaryalar arasında varlık mücadelesi meşrudur.