Bohem şairler Belgrad balkonlarından
Semt pazarlarını izlerken,
Öfkem bir Sırp askeri gibidir;
Seni kurşuna diziverir.
Ve kemiklerini ufalayıp bir
Kavanozun içerisinde Mostar'dan aşağı atarım.
Çünkü bu büyüdüğün anlamına gelir
Ve büyümek, ölmenin yarısıdır!
Flamalar, bayraklar, sınırlar vardır.
Ve her gün uğruna savaştıklarımız,
Kaybettiklerimiz en çok hatırladıklarımız
Ve bunların hepsi tek nefestir!
Bir dua, düş veya ayindir;
Nihayetinde sıkıştığımız çağın dişlilerinin arasıdır.
Bereket versin toprağımıza,
Bir serzenemeyişle yeniştim hep!
Zaten zararlıydı sigara ve gerekliydi edep
Ama ölüp ölüp de dirildim fark ettirmeden
Ve şimdi yorgunum, yaşıma göre karamsarım!
Ve şimdi ukalayım, yaşıma göre üzgünüm hep.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aforoz
Poetryİnsan olmaya ramak kala, toplumsal angaryalar arasında varlık mücadelesi meşrudur.