Yelkovana zincirlendiğimden beri
Ummadım, kurtuluşun gelmesini
Kendimi tamamladığımı sanırken
Eksildiğimi fısıldayan vesvese,
Başımı süpüren ağaçları nereye götürdü?
Hoyrat gemilerin yelkenleri kaygıyla dolu
Vatansız tayfalar öğretmişti,
İnsan ara sıra hayatına paha biçerdi!..

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aforoz
Poetryİnsan olmaya ramak kala, toplumsal angaryalar arasında varlık mücadelesi meşrudur.