Üzerimde insanlıktan muzdarip bir aba,
Geçtim Müstahak Sokağı'ndan.
Gelişi güzel topladım, sıfatımı saygı icabı.
Yalandan yaşamın hasadı; gereksiz bir çaba!
Geçmedi pek fazla zaman,
Veda Sokağı'nın başında bakakalalı.
İnsanlık anlamsızlığa bulandığı an,
Geçmedi üzerinden kendime sarılalı.
Arapoğlu Makası'nda namünasip kelimeler,
Boğazımda düğümlü sövgüye naattır!
Kepenk seslerini takip eden duman,
Yüzüme en büyük küfür; nasılsın?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aforoz
Поэзияİnsan olmaya ramak kala, toplumsal angaryalar arasında varlık mücadelesi meşrudur.