Because i love you // Ethan Dolan

Twelve +18

Evet arkadaşlar bir aydır bölüm atmıyorum. Bir sebebi yok. Çok özür diliyorum hepinizden.

Sizi beklettiğim için üzgünüm. Umarım okuyucularım hâla burdadır.

Bu kitabın yeri bende farklı.

Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Sizi seviyorum.

Vote ve yorum atmayı unutmayın.

Lütfen beni bırakmayın ya

İyi okumalar.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Önceki bölümden hatırlatma

Kapıya doğru yürüdüm. Kapı birdaha çaldı.

-"Geldimm!!!"

Kapıyı açtığımda karşımda ki kişiyi görmemle şok olmuştum.

-"ANNE?!?!?!"

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

-"Pek sevinmiş gibi durmuyorsun kızım."

Oha yanlız.

Annem nasıl buraya geldi hâla onu çözmeye çalışıyorum.

-"Yok annecim ne sevinmemesi."

Ya çok sevindim cidden. Yani anlatamam. Evde gray var annem görürse boku yerim.

-"Şey anne benim lavaboya gitmem lazım, sen içerde otur dinlen."

Annem kafasını salladı ve bavulunu bir kenara koydu. Koltuğa oturduğunda Grayson'ın yanına gittim.

-"Gizem bir sorun yok değil mi?"

-"Annem burada ne yapacağım ben şimdi."

-"Onu fark ettim. Üzgünüm."

-"Neyse sen bahçeye geç. Ben markete gidecektim zaten. Annemede bir istediği var mı diye sorarım."

-"Bu hasta halinle emin misin?"

-"Annem'i gördüğümde bir şey olmadıysa şimdi de olmaz. Merak etme..."

Gray hızlıca anlıma öpücük bıraktı ve, arka kapıdan bahçeye gitti.

Ve beni öptü. Ne oluyor bu çocuğa anlamıyorum.

İçeriye gittiğim'de koltuğa yayılan annem'i gördüm.

-"Anneceğim ben markete gideceğim. İstediğin bir şey var mı?"

-"Regl dönemindeyim de kızım. Ne alınacağını biliyorsun."

Annem'le aynı anda bağırdık.

-"Abur cubur!!"

-"Abur cubur!!!"

Kahkaha'mı tutamayıp dışarı saldım. Anne'min yanına gidip, alnına öpücük bıraktım.

Aklıma Grayson gelince, askılıktan hemen üzerime ince hırkamı aldım ve çıktım.