✨Een maand later✨
Ik zeul mijn zware koffers aan boord van het kleine zeilbootje. Mijn ouders staan aan de kade en kijken me aan met tranen ik hun ogen.
"Je bent toch echt heel zeker he liefje?"
Snottert mijn moeder.
"Ja mam..." Ik loop naar ze toe en trek ze in een stevige knuffel. Mijn ouders omhelzen me alsof ik hen nooit weer zal zien.... Dan loop ik naar Lana en knuffel haar ook. Ze geeft me een klein, blauw doosje. "Wat is dit?" Vraag ik een beetje verward. "We kunnen je toch niet laten gaan zonder een aandenken?" Ik veeg een paar tranen weg en open het kleine doosje.
Er ligt een zilveren bedel armbandje in met een zeilboot en een hartje aan hangen. "Op elke plaats die je bezoekt moet je er een nieuw bedeltje aanhangen..." Zegt Lana nog, voor ik haar weer in een knuffel trek. "Ik ga je zo, zo missen..." Fluister ik.
"Ik jou ook."
Ik stap aan boord en maak de touwen los. Ik zwaai nog eens naar mijn ouders voor de zee mij mee voert.
Ik voel de wind door mijn haar gaan en denk terug aan de eerste keer dat mijn vader me leerde zeilen. Ik was toen 8. De zoute wind striemt in mijn gezicht terwijl ik denk aan alle onbekende plaatsen die ik zal ontdekken....
JE LEEST
VAAR! (wel)
General FictionEen meisje, de oceaan en de oneindige mogelijkheden daarachter.... Mare is 16 wanneer ze in een zeilboot stapt en besluit te verdwijnen op het oneindige blauw van de zee. Wat daarachter ligt? Wie zal het zeggen? ---------------------- Als jullie ide...
