Yanında oturan Dimela'ya bakıp nefesini sesli bir biçimdi dışarı verdi.
"Dimela gider misin? Şu anda mantıklı düşünemiyorum ve bu halde vereceğim bir cevabın ilerde beni pişman etmesini,seni de üzmesini istemiyorum."
Dimela ona anlayışla bakıp ayağa kalktı. O sırada o, ne hissetmesi gerektiğini tartıyordu.Ne yapacağını bilemez halde Dimela'nın gidişini izledi. Ardından ellerine bakışlarını çevirdi. Elleri eğer onun olmasaydı 'onun' boynunu tuttukları için onlara garip gözlerle bakabilirdi.
Gökyüzüne bakıp,az önce düşündüğü şeyin saçmalığıyla kafasına vurdu. Olayın saçmalığına kahkahalarla gülmeye başladı. Az önce ağlayacaktı oysaki.
Çok düşünmeden hareket etmenin cezasını çekiyordu yine. Yapabilse silerdi şu huyunu,hiç düşünmeden. Sonra yine düşünmeden yaptığı için,pişman olurdu kesin. Çok geçmeden, aslında düşününce silmeyeceğine kanaât getirdi. Hayatına heyecan katıyordu çünkü.
Sıkıcı bir hayat,onun en son isteyeceği şey bile değildi.
Herzaman ki gibi, yaptıktan çok sonra anlamıştı hatasını. Kalbi bunun üzüntüsüne dayanamazken,fiziksel olarak çektiği acı da ortadaydı. Bacağında, küçük olsada,derin bir çizik ile.
Yanında ki masaya uzanarak aldığı peçeteyi yarasına bastırırken hissettiği acı ile yüzünü buruşturdu. Şu anda tek başına bu odada,bu durumda olmaktan memnun olmasa da,insanları istemeden olsada,kırmamak için buna mecburdu.
Hep öyle olmuyor muydu zaten?
Hep başkalarını kırmamak için kendini kötü duruma sokuyordu. Ne kadar berbat bir hale geldiğini,geleceğini bilmeden.
'Bu kadar bencil olmamalıyım' diye düşündü. İyi olmadığı bir durumda, sırf kendi isteği için,başkalarının kalbini kırmamalıydı. Doğru olanı yapmalıyım diye geçirdi içinden.
Doğru olan buydu.
Belki farkında değildi ama °aptal sarışın° rolündeydi. Bu da çok farklı bir konuydu gerçi. 'Filmlerden güç alarak yaygınlaşmış bir söz.' diye düşünmeden edemedi.
Ama yanlıştı. Kendisi haklıydı bu durumda. Ne olursa olsun,ne yaparsa yapsın Délf haklıydı.
Qesas'ın hatası kabul •edilemezdi.•
Sadece şımarık değerli çocuktu o. Herkesin üstünde etki bırakan. Ama Délf'in aşkını haketmiyordu.
Qesas Délf'e aşık olduğunu biliyordu. En azından bildiğini 'sanıyordu.'
Ama bu son yaptığı harekete kendi de anlam veremiyordu.Watakiler aşka çok önem verirlerdi. Öyleki, sevgili olup ayrılma pek yoktu onlarda. Seven sevdiğiyle evlendirilirdi. Délf ve Qesas da aşkın içerisindeydiler işte. Ama Qesas ne yaptı? İzin bile almadan boyuttan çıkıp insan dünyasına gitti. Orada aşık olup,bebekle tek başına bir kadın bıraktı. Kadının Qesas'ın wataki olduğundan haberi bile yoktu! Karnında ki bebekle Qesas'a yalvardı gitmemesi için. Qesas gitmek zorundaydı ama. Bu sorumluluğu kendi ayakları üstüne çektiğine inanamıyordu. Kalbinde ki ağır sızıyla geri döndü Waterl'a. Délf'e aşık olduğunu sanıyordu onu görene kadar. Délf öğrenirse ne yapacağını kestiremiyordu. Onlar sadece okulda dikkat çeken watakilerdi. Resmen Alfa çiftlerdi. Ancak Qesas aşkını sadece Veronica'da bulmuştu. Tek sorun onun insan Qesas'ın wataki olmasıydı. Ziyarete hep gidecekti. Bebeği melez olacaktı. Délf'e bunu söylemesi ve bir daha bir araya gelmemeleri gerekiyordu. Henüz 22 yaşında,bu kadar büyük bir sorumluk içerisinde bıraktığı için kendini,kendine inanamıyordu.
**1,30 saat önce**
Qesas
Délf'in yanına gidicem ama korkuyorum. Ben deli gibi aşık olduğumu sandığım kıza,'ben insan boyutuna geçip bi kadını hamile bıraktım' mı diyecem? Dayak yiyecem galiba. Olması muhtemel. Ama geri dönüşüm yok. Galiba artık biraz kendime gelmeliyim.
Délf
Qesas'ın çağırdığı yere giderken zıplaya zıplaya gidiyordum. Mutluydum çünkü. Belli oluyor mudur acaba? Bana tip tip bakanlara bende tip tip baktım ve önlerine döndürdüm. Gelmiştim zaten. Qesas'ı görünce elini tutup yanağını öptüm ve oturmam için bırakılan sandalyeye oturdum. Watakilerin Prensese tip tip bakmaları sinirimi bozsada çaktırmadım Qesas'a.
"Délf..."
Efendim?
Diye düşünsemde söylemedim. Pat diye söylediği şeylerle tırnaklarım etimi kesip kanatmaya başlamıştı bile.
"Ne?!"
Bana resmen izin bile almadan insan boyutuna geçip,bir kadını hamile bıraktığından bahsediyordu.
☆
Selam! Hikayenin ilk bölümü bu, nasıl buldunuz? İlk kitabım,hatalarım varsa(eminim ki vardır) nazik bir dille belirtirseniz gerçekten minnettar olurum. Ne demiş ünlü düşünür (:p) Selena Gomez, kibarlıkla öldür onları!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tahtın İstenmeyen Varisi
Fantasía"Banane ya? Bunu söylemen gereken son kişi benim. Yaptığın şeyden sonra." Dediğimde yüzünü bana dönüp ne yapacağını bilmez bir şekilde alt dudağını dişledi. Muhtemelen bunu yaptığının farkında bile değildi. "Gerçekten çok salağım. Şu an sarayda deli...