Wszystkie moje myśli, tajemnice, marzenia skrywane na tak niewinnie wyglądających kartkach papieru ujrzały światło dzienne. Jeden ukrywany przez lata pamiętnik zmienił moje życie w piekło. Piekło mające białe drzwi, białe ściany i kraty w tych jeban...
- Kurwa puszczaj mnie, słyszysz ?! - wrzasnąłem szarpiąc się w silnym uścisku ochroniarza. - Ty stary spaślaku ! - Tom, bo tak ma ponoć na imię, jedynie jeszcze mocniej ścisnął moje nadgarstki by w tym czasie spanikowana pielęgniarka mogła wstrzyknąć mi dawkę zapewne kolejnego uspokajającego gówna, albo co gorsza, usypiającego. Pewnie zastanawiacie się dlaczego? Heh, idioci przyłapali mnie na paru niewinnych kreskach... No może trochę więcej niż paru, ale co poradzić? Aktualnie to krew leje mi się po rękach a, ja jestem zmuszony... Iwtymmomencieodpłynąłem.
* Obudziła mnie... cisza? Oho, chyba już wiem co to znaczy. Uchyliłem delikatnie powieki i co ujrzałem? Biel. Ale to nie taka zwykła biel jak w każdym psychiatryku. To był tak niewyobrażalne wkurwiajacy kolor, że głowa boli, serio. Podniosłem się lekko do siadu. Leki jeszcze nie przestały działać do końca, kurwa. Nadal zaspany rozejrzałem się po pomieszczeniu obserwując wnętrze izolatki. No pięknie, znowu tu? Ehh
Izak
Moje myśli krążyły wokół wynoszonego przez Toma nieprzytomnego nastolatka z bandażami na rękach... Może jestem tu już tydzień ale nigdy go nie spotkałem. Ciekawe dlaczego zrobił sobie krzywdę? Bandaże były przesiąkniete krwią... Na samą tą myśl ścisneło mi się serce, biedaczek.
- Izak ? Jak się podobają praktyki? - podszedł do mnie Pan Harry z uśmiechem na ustach. - Jest świetnie, jak na razie ogromnie mi się podoba proszę Pana. - odpowiedziałem zamyslony. - Bardzo mnie to cieszy... Jesteś tu już ponad tydzień, jak do tej pory poznałeś tą dobrą strone naszego oddziału, może pora na... większe wyzwanie ? - zapytał. Nie powiem, zdziwiłem się... jak to dobra strona oddziału? Jest i ta... zła?
- Bardzo chętnie spróbuję - niepewny uśmiech wdarł się na moje usta.
- Świetnie ! Za chwilę idę sprawdzić stan psychiczny dość trudnego przypadku... pójdziesz ze mną, zgoda?
- Zgoda - nie wiedziałem, że to jedno proste słowo odmieni moje życie...
Logan
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
