Aşkı her insan bir gün tadacaktır elbette hangi yaşta nerede ve nasıl olduğu gizemini korumakta herkes tesadüf diyebilir belki belkide değildir.
Dünyada yaşayan 7,44 milyar insan bulunmakta her birimizin hayatı birer tiyatro sahnesidir herkes...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gecem, gündüzüm hayatıma anlam katan kişiyle ve onun hayalleriyle doluydu yaşım ilerledikçe bazı şeyleri daha iyi anlayabiliyordum.ZEYNEP'in babası benim babam ile kuzen oluyorlardı ailemde bundan dolayı konuşmamızı pek istemiyordu yüz yüze bakıyoruz biz bu her zaman böyle olacak kırgınlık olmasın diyorlardı belki kendilerince haklıydılar ama elimde değildi işte! Zaman sana uymuyorsa sen zamana uymalısın derler ya! Bende tam olarak bunu yapıyorum artık bir yandan anı yaşıyor bir yandan sabahlara kadar gün ışığımla konuşuyor ve gündelik işlerimi yaparak para kazanıyordum yaz kış demeden pazarcılığa başlamıştım keyifli bir işti benim için insanlar ile uğraşmak hoşuma gidiyordu herşey bir tarafa benden hiç bir zaman desteğini esirgemeyen abimin hakkını asla ödeyemezdim.Abim benim 2 yaş büyüğümdü askerden önce evlenmişti bunda benimde payım oldukça fazladır aslında üç gecelik uykusuzluğun ardından yeter artık; tamam evlendirin yeterki şunu alın başımdan demişti :-) bir kimsenin değerini varlığında bilmeli o askere gittiğinde koca bir boşlukta kalmıştım dört duvar birde ben odamdaki sessizliği bir tek kişinin bölmesine izin veriyordum " muazzez ersoy " kişiliği duruşu şarkıya katmış olduğu anlam ve ifade anlatılmaz benim için abim askerden geldiğinde benimde yoklamam gelmişti açıköğretim okuyorum diye erteletmiştim bir hafta sonra terhisimi bozmuştum " güneş harekatında 5 askerimiz şehit edilmişti her birin farklıydı geride bıraktıkları sevenleri,yol bekleyenleri, hayalleri bir şehidimizin 3,5 aylık masum bebesi kalmıştı geride ve her geçen gün artıyordu acı haberler " Bu ben değildim duramazdım artık yastığa başımı rahatca koyup gönül rahatlığıyla uyumanın bedeli bu olmamalıydı yada bu bedel karşılıksız kalmamalıydı kısa bir zaman sonra 8/2 i olarak gideceğim ardından bilecik söğütte şoför olacağım açıklandı heyecanlıydım aslında eğlenceler düzenleniyor davetler veriliyordu adımıza saçlarımı çoktan kestirmiștim sıfıra arkadaşlarım kafama bakıp saç tarıyor güneş değil senin kafan gözümüzü alıyor diye takılıyorlardı kuzenimin eşi eniştemle güzel bir pazar gecesi oturduk kapı önüne önümüzde bizi saklayan ağaçlar vardı hafiften müzik sohbet akıyordu "Gönül ne mey ister,ne meyhane gönül sohbet ister içmek bahane " bir büyük çoktan bitmiş ikinciye başlamıştık ardından saatin çok geç olduğunu fark ettik otururken anlamamıştık ayağa kalktığımızda dünya maratona çıkmıştı sanki kol kola girdik ben enişte gir eve diye ısrar ettim oda seni eve götüreyim girerim diyordu evlerimiz karşılıklı sadece bir yol vardı arada tamam dedim eve geldiğimizde bende ona ısrar edip geri onu götürmüşüm evine bu böyle 4-5 sefer tekrarlamış ertesi sabah bizimkiler anlatınca öğrenmiştik işin aslını o gece o halim ile birde herkese iltifatlar şaklabanliklar yapmışım bütün arkadaşlarım asker eğlencesi yapıyordu ben yapmak istemiyordum biricik ninem felç geçirmiş bir yılı aşkın bir süredir yatalak ti bizimle birlikte kalıyorlardı yakıştıramadım o yatarken davul zurna eşliğinde eğlenmeyi yinede arkadaşlarım beni dinlemeyip ninemin ve dedeminde rızasını alarak evimizin önüne çalgıcıyı getirmişlerdi iki gün sonra yola çıkacaktım beni düşündürüyor olması normaldi ama bir an gözlerim babama takıldı öylece dalmış düşünüyordu etraftan en büyük asker bizim asker diye sesler yükseldiğinde gözleri dolmuştu. Zor olan bütün sevenlerinin seni uğurlarken gelmesiydi belkide helâlleşmeleri sahte gülüşlerin ardındaki buğulu gözler sayılı gün diye avuttukları sözler otobüs gelmişti çoktan davullar çalınıyor sesler yankılanıyordu her yerden yakın dostlarım her zaman olduğu gibi yalnız bırakmamıştı beni şoför gençler çıkalım artık diyordu onlar istiklal marşı okunup helallik alınmadan yollamayız deyip kesmişti yolu öylede yaptık... Yanımda babam vardı otobüs hareket ettiğinde morali düzelsin diye gelenlerin cebime harçlık et diye verdiği paraları çıkartıp bölüşelimmi diyordum sohbet muhabbet derken yolculuk bitmişti nizamiye kapısına kadar gelmişti sadece! oradan sonrasında o olmayacaktı hayatımda farklı bir dönem başlıyordu benim için...
