HERSEYE RAĞMEN EVET

7.BÖLÜM

    Askerden teskereyi alıp geleli iki ay olmuştu bitmez denilen her zorluk bitiyordu tıpkı güneşi bekleyen gecenin, sabahın ilk saatleriyle buluşup güneşi beraber kucaklaması gibi biliyorum bazı şeyler değişecekti artık! Yine pazar tezgâhımın başına geçmiştim hayatımı düzene koyabilmek için elimden ne geliyorsa yapıyordum.Gönlümün prensesiyle bir orta yol bulmuş bir şekilde devam etmeye karar vermiştik.Haber gelmişti sonunda...! 06/10/2008 tarihine biletlerini almışlar annesi ile sevdam geleceklermiş.
Uçak ile Antalya'ya inecekti karşılamaya biz gidecektik onca kavgadan, ayrılıktan,konulan ambargodan,atılan tripten sonra kavuşmamıza ramak kalmıştı indiklerinde hemen koşup doya, doya sarılıp kokusunu içime hapsedecektim her inen uçak ve bekleme anı heyecanıma yenik düşmeme ve telâşlanmama neden oluyordu anons duyuldu birden Frankurt'tan kalkan uçak piste iniş yapmıştır diye o kapıların açılıpta onu gördüğüm o saniyeler hayat durmuştu benim için akrep, yelkovanı kovalamıyordu sanki: flimin en güzel sahnesini slow motion (Ağır çekim) e alırsınız ya öyle bir andı.
      Aşkımın bana doğru koşup sımsıkı sarılmasıyla o an ayaklarım yere bastı tekrar.Babamlar kenardan öylece bize bakıyorlardı hoşgeldin kızım? diyordu annem, ben halen kulağına hoşgeldin hasretim, sevdam, hoşgeldin karanlık gecelerimin gün ışığı diyordum.Herkes toparlandığında bavulları arabaya koyduk onlar önde oturuyorlardı biz arkaya oturduk omuz omuza vermiştik şimdiden hayat daha bir güzel geliyordu artık daha bir yaşanılası!!! Eve nasıl vardığımızı bilmiyorum günün koşturması yormuştu bizleri onlar evlerinde dinlenmeye gittiklerinde ben küçücük hayal dünyamda hapis olmuştum bir kaç saat ancak uyudum sabah benim için büyük bir gündü nikah işlemlerini tamamlayacaktım ömrümde ilk defa yıllar sonra aşkım ile baş başa bir gün geçirebilmiştim pastahaneye gittik fotoğraf çekindik heryerde her an elini birdaha asla bırakmayacakmışım gibi tutuyordum haykırasım vardı etrafa hep imrenerek baktığım sevgililere, olmaz senin işin diyenlere, kim bu diye soran tanıdıklara gururla tanıtıyorum aşkımı tek yoldaşım, hayat arkadaşım, bıkmadan usanmadan bekledigim tek insan aşkım diyordum ağzım kulaklarımda.  ( 08.10.2009 ) perşembe günü şahitlerin huzurunda ( EVET ) demiştik tam ayağına basacaktım ki gözlerine daldım bunu fırsat bilmişti ilk günden bastı ayağıma...!
    Formaliteden gelinlik ve damatlık kiraladık apar,topar fotoğraf çekindik dil kursu ve pasaport için olan başvuruları tamamladım alêl-acele sözde evliydim düğün için daha bir senem vardı ömrümde geçirdiğim en güzel bir haftaydı bu ayrılık olmasaydı keşke...
     "KEŞKE" kelimesinide formattan silmek lazım insana pişmanlıklarını, hatalarını, ayrılıklarını, unuttuklarını, ve unutamadıklarını  hatırlatıyor...