Tineke
Hier zaten we dan, met de hele ploeg in een busje op naar spanje, hoewel het een hele lange rit was leek het alsof het maar 10 min duurde. We amuseerden ons te pletter. Toen het bijna 9 uur was en het al wat begon te schemeren reden we de berg op waar het huisje van de commisaris zou moeten zijn. Plots stopte erik en zei 'hier zou onze ouden moeten wonen' met een kleine lach op mijn gezicht bevestigde ik dat het hier was. Ik stuurde een berichtje naar martha, de vrouw van de commisaris, om te zeggen dat we er waren, enkel zij wist er van omdat het een verassing moest zijn voor roger. Ze kwam het kleine hekje openen en iedereen sloop stil naar boven. In koor riepen we allen zo luid als we konden 'DAG COMMISARIS' de commisaris verschoot zich te pletter maar je zag dat hij zijn geluk niet op kon. Na een hele tijd te praten en herinneringen op te halen besloot iedereen dat het genoeg was voor vandaag. We gingen naar onze kamer en staken sam in zijn bedje en ook ik en koen kropen in het bed er naast tot plots koen wat begon te prutsen aan mijn pyjama. ' koen niet hier, niet waar sam bij is' 'ok is goed' antwoorde hij en kroop uit bed. Was hij nu boos op mij? Plots zag ik koen een fleecedekentje nemen en hij trok mij uit bed. 'Koen wat ben je van plan ' vroeg ik maar hij antwoorde niet en trok me verder mee de straat op, hier liepen we dan in het midden van de nacht op de spaanse straten in onze pyjama niet wetende waar koen me naar toe nam.
Koen
Ik nam tineke verder mee door enkele kleine steegjes tot we aan het strand kwamen, tineke wist hoe laat het was en lachte naar mij 'jij kleine sloeber' ik kon me niet bedwingen, ik wou tineke, nu! We liepen nog een klein stukje verder tot ik de perfecte plaats zag, een klein inhammetje tussen de rotsen. Dit was het ideaale plekje, ik legde het dekentje neer en legde ons er op, tineke kroop dicht bij mij en ik wreef door haar mooie wilde haren. Zachtjes begon ik haar te kussen op haar zachte lippen en ging zo verder naar haar nek. Het kussen werd steeds wilder en wilder en zo beleefden we de beste nacht ooit. Uitgeteld lag tineke in mijn armen, samen keken we naar de miljoenen sterren die aan de hemel rijkten. 'Zie je die sterren' vroeg ik haar. 'Dat is hoeveel ik van jou hou' tineke antwoorde met een zachte en lange kus. Wij hadden geen woorden nodig om elkaar te verstaan. Dit was het moment, stiekem had ik het doosje waar de ring in zat meegenomen en ik was van plan het haar te vragen tot op het moment dat tineke raar begon te doen. 'Schat wat is er?' Vroeg ik haar maar er kwam geen antwoord. Het enigste wat tineke kon was schreeuwen van de pijn. Het leek alsof ze verschrikkelijke pijn had aan haar buik. Ik panikeerde en wist niet meer wat te doen, ik wou juist het ziekenhuis bellen wanneer ik zag dat het beter ging met haar 'het is ok' antwoorde ze met een kleine bibber in haar stem. Ik liet haar even bekomen en toen pakte ik haar op in mijn armen en zo bracht ik haar naar huis. Onderweg kon ze haar ogen amper open houden, was het van de pijn of van de vermoeidheid ik weet het niet wat ik wel wist was dat het niet goed ging met haar. Eindelijk waren we thuis en ik legde tineke in haar bed. 'Ik ga een dokter halen' zei ik maar tineke zei dat het niet nodig was en dat het wel over ging gaan. Ik was heel bezorgd maar als zei vond dat het niet nodig was dan geloofde ik haar. Ik ging bij haar liggen in bed en ze kroop dicht tegen me aan. In mijn armen viel ze al snel in slaap en even later volgde ik haar naar dromenland.
JE LEEST
collega's? of toch meer?
FanfictionWat als je verliefd wordt op je collega maar plots slaat de twijfel toe, zal ze het redden? Kan je haar ooit nog vertellen hoeveel je wel niet van haar houd?