Aman Allahım bahçeye çıktığımızda üstünde ki karizmatik siyah deri ceketi ve yüzüne güneşin o muhteşem ışıkları çarpan Burak'ın bize doğru el salladıağını gördüm. Bu çocuk neden bu kadar karizmatik diye düşünürken yanına gelmistik bile. Burak hafif bir tebessümle "Gidelim mi?"dedi.
"E-e evet gidelim ama İrem de bizimle geliyor." en tatlı gulumsememle Burak'a baktım. Burak'ın yüzü asılmıştı."Keşke bana da haber verseydin." Bir anda araya İrem girerek "İstemiyorsanız gelmeyebilirim." yüzü asılmıştı. İrem'i öyle görmek beni üzmüştü. Dayanamayarak "Yok canım olur mu öyle şey tabiki de geleceksin."
İrem sevinçle ellerini çırparak "Hadi gidelim o zaman!"diyerek hemen Burak'ın yanına gitti. Burak İrem'i yanında görünce şaşırarak "Aylin nerde?" diyerek kaşlarını çattı. Arkadan "Burdayım merak etme!" onu küçümser bir bakış atmıştım. O da omuz silkip yoluna devam etti.
***
Kafeye geldigimizde boş bir masa bulup oturduk. İrem geldigimizde de olduğu gibi yine Burak'ın yanına oturdu. Biraz sinir olmuş değildim. Sanki Burak için gelmişti. Acaba gerçekten öyle miydi? Of kafamda deli sorular.. Ben bu düşüncelere kapılırken garson yanımıza gelmişti. "Ne alırdınız efendim?" Burak hemen"Bir tane limonata ve çilekli pasta. Sen ne alırsın Aylin?" İrem'i görmezden gelmişti. Eee buda haliyle beni mutlu etmişti. Nihahaha bad girl mod on. Bu düşüncelerden kurtulup siparişimi verdim. "Benim ki de aynasından olsun.Çilekli pastaya bayılırım."diye ekledim.
İrem ona ne istediğini sormadığımız için bozulmuş gibiydi ve "Ben bişi yemeyeceğim!" çok sert bakışlar atiyordu. Garson İrem'i aldırmadan siparişleri vermek için mutfağa gitti.
Burak gözlerini bana dikerek "Bir gün sadece ikimiz gelelim olur mu ?" dediği anda telefonum çaldı. Arayan annemidi ama annem "Aşkım"olarak kayıtlı olduğu için Burak sevgilim arıyor zannetti ve yüzü asildi. Ay ama ben sana kıyamamki gülerek telefonu açtım. "Efendim annecim"dediğimde Burak'ın o yüzdeki gülümsemeyi hiç bir şeye değişemem. Sen hep gül. Sana gülmek çok yakışıyor. Neler saçmalıyorum ben. Yoksa aşık mı oluyorum. Hayır hayır böyle bişi olamaz. Bu düşüncelerin arasında dalıp gitmişken annemin hala telefonda
konuştuğunu duydum." Anne ben arkadaslarimlayım. Belki geç gelirim merak etme. Hadi öptüm bay bay!" Telefonu kapattığımda Burak bana bakıp sırıtıyordu.
İrem de bunlara dayanamayarak....
Devamı sonraki bölümde... :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Günden Güne
RomanceBazen bir bakış, bir gülüş ve ya bir davranış yeterlidir o aşk kıvılcımının ortaya çıkması için. Ama o bakışlar, gülüşler ve ya tavırlar artarsa bir çok yol çıkar karşına. Kimi çıkmaza kimi güzel diyarlara. Eğer doğru yolu bulmak istiyorsan tek yapm...
